Өлең, жыр, ақындар

Қызыл алма

  • 23.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5074
Су суыған октябрьдің соңы бұл,
Алма бақтан қайда әкеткен толы гүл?!
Жасырынып жалғыз алма қалмап па,
Жапырақтардың тасасына мол үңіл.
Тыныштықтың құлаққа кеп тұр үні,
Кешіреді бағбан сендей ұрыны.
Қалған алма көрсең, еркін үзіп ал,
Таңдайыңда қалар тәтті шырыны.
Ай осылай дөңгеленер толғанда,
Күн қызарар батар кезі болғанда.
Жаз қызуын, ай кескінін алған соң
Тәтті болмай, не болады соңғы алма?!
Күн жып-жылы.
Бәйтеректер тік те ұзын.
Өткен уақыт түсірмепті тіпті зіл.
Сап-сары бақ. Көгілдір тау.
Көк аспан.
Соңғы алма мен еңкейген күн қып-қызыл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең

  • 0
  • 0

Несіне осы өлеңді жазамын мен,
Тарттым қой жетерліктей азабын мен.
Білмеймін қалай еріп кеткенімді
Муза кеп сыбырласа ғажап үнмен.

Толық

Ас

  • 0
  • 0

Жасқанып жағынбаған жанға тірі,
Бататын қаһарланса ханға тілі.
Жеріне жау тигенде жағаласып
Сыпатай — сынға түскен ел батыры.

Толық

Қасиетті мекенім

  • 0
  • 0

Баяғы ауасы – әтір самалы ескен,
Балауса балғын шақты алам еске.
Құлпырған гүл бәйшешек арасында –
Нұр тұнған қасиетті далада өскем!

Толық

Қарап көріңіз