Өлең, жыр, ақындар

Ұсул

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1154
Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.
Әлде сыйын, әлде гүлін ұсындың,
Ұсулыңнан шеберлікті түсіндім.
Еркелеген назды биің, арқылы,
Назыгумды тағы да еске түсірдің.
Асыл арман, аруды еске түсірдің,
Махаббаттың тәңіріне кішірдім.
Алып ұшқан арман құсын жанымның,
Тағы да алыс ақша бұлттай ұшырдың.
Махаббаттың сезбеді екен күшін кім,
Ләззатына тояр ма жан құшудың.
Құдіретін асау, майда ұсулдың,
Тебірене, тереңірек түсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәскеудегі Пушкин ескерткіші алдында

  • 0
  • 0

Александр Сергеевич!
Мазалайын, сұрағыммен...
Ақындық аспанында құдайым ең.
Даусың жеткен кең-байтақ Ресейге,

Толық

Өкінішке оранып...

  • 0
  • 0

Адамның тірлікте
құмарта өпкені,
Көл-көсір дүние
гүл атқан көктемі.

Толық

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Қарап көріңіз