Өлең, жыр, ақындар

Ұсул

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1139
Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.
Әлде сыйын, әлде гүлін ұсындың,
Ұсулыңнан шеберлікті түсіндім.
Еркелеген назды биің, арқылы,
Назыгумды тағы да еске түсірдің.
Асыл арман, аруды еске түсірдің,
Махаббаттың тәңіріне кішірдім.
Алып ұшқан арман құсын жанымның,
Тағы да алыс ақша бұлттай ұшырдың.
Махаббаттың сезбеді екен күшін кім,
Ләззатына тояр ма жан құшудың.
Құдіретін асау, майда ұсулдың,
Тебірене, тереңірек түсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз ағаш

  • 0
  • 0

Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.

Толық

Қараторы, ботакөз

  • 0
  • 0

Алақанда бәйек боп аялаған,
Ас дәмін қонағынан аямаған.
Ұлан-асыр осынша ықыласқа,
Шіркін-ай, ішпей-жемей тояды адам.

Толық

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Қарап көріңіз