Өлең, жыр, ақындар

Дала — мерген

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1542
Жанымды жаз ұқпасаң, күз ұғарсың,
Жиренерсің немесе қызығарсың.
Кетейінші, кең дала, кезіп сені,
Жолдарымның соқпақты ізі қалсын.
Шұбырған уақыт — өмір керуені,
Бірде зулап, ал бірде керігеді.
Адамдар да сол көштен аумай қалған,
Аласа боп, биік боп көрінеді.
Адамдар бар өмірге қарайтын шын,
Жылжытыпты тек солар өмір көшін.
Ал олар биіктіктен құламаған.
Қаншама мұжығанмен жел іргесін.
О баста-ақ адамдарға сана берген,
Өмірге қызық, қайғы ала келген.
Ғасыр көші үстінен таптап кетіп,
Жатыпты батып мұңға дала белден.
Жоқтықты көздеп атқан дала-мерген,
Ұлылық шықпас өніп қара жерден.
Атын жылдар ілгері алып қалып,
Ал, адам жер томпайтып қала берген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, толқынды теңізім шағалалы

  • 0
  • 1

О, толқынды теңізім шағалалы,
Жетсе деймін жанымның саған әні.
Дауылыңнан мен емен ығысатын,
Шырағымды сөнбейтін жағам әлі.

Толық

1980

  • 0
  • 0

Жаңа жыл! Кештеріңді жақсы көрем,
Жандарға сыйлайтұғын шаттық ерен.
Жүректі жалынға орап жандырады,
Жарысып, екі тентек жастық, өлең...

Толық

Ару мен ән қазақ аруы

  • 0
  • 0

Көнерді қазағымның салты қашан,
Көңілім көншімейді шалқымасаң.
Саздауытқа тігіліп ақбоз үйі,
Айлы түнде тербелген алтыбақан.

Толық

Қарап көріңіз