Өлең, жыр, ақындар

Анашыма

Түнгі ұйқысын төрт бөліп
Мұздай бесік таянған
Баласы үшін әрдайым
Көз ілмеген анашым


Өмір сыилап баласына
Меиірлендің анашым
Аяладын бағып қағып
Мәпеледің анашым


Мәңгі бақи қарыздармын
Меккеге мың апарсамда
Перзентің боп қала берем
Басымды ием анашыма



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз