Өлең, жыр, ақындар

Сенім керек

Сенімім бар жүректе құламаған,
Өлеңдерді қиялыммен құрап алғам.
Киер киім, ішуге ас болмаса да,
Алақан жайып, мен пендеден сұрамағам.

Тек Аллаға жалынып, жалбарынам.
Артық көрем шындықты мал барынан.
Қатқан кедей емеспін,
шындығым бар.
Жалған айтып, кеудесі тарылғаннан.

Тіке тұрып, нық басып келемін де
Сүрінгендер қайта тұрар сенемін де,
Сенім керек бəрінен биік тұрар.
Атар таңның шуағын көремін де.

Сенім керек сені алға жетелейтін
Бақыт тауға өзім ұшып, жетем дейтін.
Күн шуағын көкірегіңнің көре алсаң,
Асқар таудай қиындықтан өтем дейтін.

Сенім керек адамдарға халқым дейтін.
Ақпысың, сарымысың жалпың мейлің.
Қыршын кеткен ұл-қызы қазағымның,
Елім деумен еміренген қамын жейтін.

Қорғаушысы баяғы арыстардай,
Бұл қазақ кімдерден қалысқан жай?!
Ұландары жауға шапқан Абылайлап,
Халқы үшін шейіт болған арыстар-ай!






Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз