Өлең, жыр, ақындар

Мен

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2054
Мен сырымды көргем жоқ бүркеп бұлтқа,
Күн сияқты айқынмын барлық жұртқа.
Жүрегім де соғады ұрланбастан!
Өмір сүріп келемін пұлданбастан.
Мен тойынған емеспін несиеге,
Әзірлігім тағы жоқ пенсиеге.
Қой бағатын өрісте ұзақты күн –
Қойшының сақ құлағы сияқтымын.
Міндетім жоқ ешкімге асырарлық,
Күнәм да жоқ күмілжір, бас ұрарлық.
Екі көзім ақылшым, бақылаушым,
Екі қолым - қаруым, асыраушым.
Іздемедім жеңілдік, іздемеймін,
Жағу үшін ешкімге «сіз» демеймін.
Білем жөнін өмірдің, сауаттымын,
Өз көзіме, қолыма жауаптымын.
Біреу жүйрік жел жетпес, біреу жортақ,
Ажал, бейнет, қуаныш әмбеге ортақ.
Озған озсын, қызғанып күндемеймін,
Бейнет тартса басқаны кірлемеймін.
Өз балғам бар соғатын болдырғанша
Кәрілік ит тұғырға қондырғанша.
Қаға берем шегемді тындырғанша,
Білегімді ажал кеп сындырғанша.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сорлайды екенбіз

  • 0
  • 0

− Ассалаумағалайкүм, молда
Не ғып шықтың жолға?
Қайда барып, қайдан келесің,
Нелер көрдің онда?

Толық

Осы мен

  • 0
  • 0

Осы мен қартайдым ба, кәйттім білем?
Бұлдырар көз әйнексіз көзім кілең.
Даусымның жоғалтыппын сыңғырлағын,
Сұрғылттау, сұңғылалау тартып рең.

Толық

Монолог

  • 0
  • 2

Терезе ашық, далада түн,
Жаман емес үйде күтім.
Бастадым мен драмамды
Қайда, кәне геройлар кім?

Толық

Қарап көріңіз