Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2429
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен де шығам

  • 0
  • 0

Қарындасым Сырғакүл келіп маған.
Құшақтайды мойнымнан: - ағалаған.
− Алып берші, Көкежан, бір галстук,
Ертең тойда галстук мен де тағам.

Толық

Блокноттан

  • 0
  • 0

Жазды күн, жазық далада,
Тігулі шатыр көруші ем:
Шатырдағы Қаныштың
Кім екенін білуші ем.

Толық

Қырғыз достарыма

  • 0
  • 1

Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.

Толық

Қарап көріңіз