Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2534
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Жап-жас еді жарынан жесір қалғанда,
Одан ауыр күйік бар ма екен жалғанда.
Алған еді майданның қара қағазын
Жиырма үшке жасы жап-жаңа ғана толғанда.

Толық

Меруерт моншақ тіземіз

  • 0
  • 0

Айна көл көктей мөп-мөлдір,
Айнала бұйра қарағай,
Аспан көлге төніп тұр,
Төңкерілген шарадай.

Толық

Үлес үстінде

  • 0
  • 0

Қуаныш кетті кернеп ауылымды,
Тастады тазартып бір ауыр мұңды,
Шырқала теңдік деген айтылып ән
Қуантты жалағым мен жауырымды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер