Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2615
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілек

  • 0
  • 0

Сүйемін деп айтпашы сен,
Сөздің аз ба жалғаны?
Сертіңнен тек қайтпашы сен,
Тілсіз сүйсең болғаны.

Толық

Сәзімдер

  • 0
  • 0

Қыстың ұзақ түнінде борайды қар,
Қалтыратып қайыңды қысады ызғар.
Тымауратқан түрім бар - түшкіремін,
Көктемнің көгін аңсап түс көремін.

Толық

Балапандар жыры

  • 0
  • 0

Қақтық қанат балапандай
Жасыл дала көк торғында.
Қызыл шешек дамыл алмай
Қол бұлғайды кел деп мұнда,

Толық

Қарап көріңіз