Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2453
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Комсомол сөйлейді

  • 0
  • 0

Партиямыз жүрегінен, жанынан
Тастады елге жалын атқан жаңа ұран.
«Аттан!» - деді тағы да бір жеңуге,
Далаларда дабыл қағар шеруге. –

Толық

Тәжірибе

  • 0
  • 0

Аңғармай өз әлімді,
Қинап босқа жанымды;
Түсе кеттім күреске
Көрінуге қарулы.

Толық

Асқар ақынға

  • 0
  • 0

Қызық қой, Асеке, бұл өмір білгенге,
Ләззәтін білмейсіз ішінде жүргенде.
Ұмытып кетеміз бейнетті күндерін
Көңіліміз жарқырап бір мезгіл күлгенде.

Толық

Қарап көріңіз