Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2223
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздемен жастығымды

  • 0
  • 0

Тоқтаусыз көп жүріппін, бір тынбаппын,
Еңселеп елуге де келіп қаппын.
Қалыпты кейінде ұзап сан жылдарым.
Қалыпты сол жылдарда балғын шағым.

Толық

Сайра, бұлбұл

  • 0
  • 0

Сайра, бұлбұл, сайра, сайра гүлдерге,
Жүрегіңнің сарқылғанша төк жырын.
Жырламасаң жазғы нұрлы күндерде
Қалмас күздің ызғарынан бір гүлің.

Толық

Роттердамда

  • 0
  • 0

«Победа» Европада,
Мінеки ол Роттердамға бұрылды,
Көз әйнектер жылтылдайды жағада,
Көрмек болып Россияны бұрынғы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар