Өлең, жыр, ақындар

Сөз

  • 20.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2047
(1966 жылы Мұхтар Әуезов атындағы қазақ академиялық драма театрының қырық жылдығына арналған салтанатты кеш өтті. Сондағы сөйлеген сөзімнен кейін осы өлеңді оқыдым).

Көңілі көктемдей, достарым!
Сендерсіз өмірде жоқ сәнім.
Мен үшін сарқылмас қуаныш
Үніңе үнімді қосқаным.
Қарайды бізге жұрт үмітпен,
Күтеді құштар боп жаңалық.
Күтеді арылтар күдіктен
Істерін батырлық, дамалық.
Кәнеки, достарым, келіңдер,
Үміттің оттарын жағалық.
Жаңаға қол үшін беріңдер,
Кененің тозаңын қағалық.
Ашайық сахнаның пердесін,
Берейік төрді енді заманға.
Берейік сөзді енді айтатын
Лениннің атынан адамға.
Сөйлесін ол адам заманға
Тыңдатсын әлемді тындырып,
Сөйлесін ол барлық қоғамға
Жауларды күл-талқан сындырып.
Сындырсын, қиратсын, күйретсін
Көгермес көне мен тозғанды,
Достарға жырлауды үйретсін:
Жыққанды, жеңгенді, озғанды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз туралы

  • 0
  • 0

Сөз қандай бай, білем соның қаншасын
Жатып тұрып санадым.
Әрбіреуін қолыма ұстап үңіле
Асыл тасша қарадым.

Толық

Жолдас, Навои

  • 0
  • 0

«Жолдас» десем жолдассыз, әрі ақынсыз,
Тірі жанды өлді дер қай ақылсыз!
Һәм өзбексіз, тілі бір, туысқансыз,
Бірге жасап, бізбенен бірге жүрсіз.

Толық

Мұң туралы

  • 0
  • 2

Мұңдымын деп шағынбаймын қашанда,
Қорқам бірақ тіпті мұңсыз жасауға.
Мүмкін бе екен шексіз сүйіп өмірді,
Сол өмірдің мұңдарынан босауға.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер