Өлең, жыр, ақындар

Сөз

  • 20.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2032
(1966 жылы Мұхтар Әуезов атындағы қазақ академиялық драма театрының қырық жылдығына арналған салтанатты кеш өтті. Сондағы сөйлеген сөзімнен кейін осы өлеңді оқыдым).

Көңілі көктемдей, достарым!
Сендерсіз өмірде жоқ сәнім.
Мен үшін сарқылмас қуаныш
Үніңе үнімді қосқаным.
Қарайды бізге жұрт үмітпен,
Күтеді құштар боп жаңалық.
Күтеді арылтар күдіктен
Істерін батырлық, дамалық.
Кәнеки, достарым, келіңдер,
Үміттің оттарын жағалық.
Жаңаға қол үшін беріңдер,
Кененің тозаңын қағалық.
Ашайық сахнаның пердесін,
Берейік төрді енді заманға.
Берейік сөзді енді айтатын
Лениннің атынан адамға.
Сөйлесін ол адам заманға
Тыңдатсын әлемді тындырып,
Сөйлесін ол барлық қоғамға
Жауларды күл-талқан сындырып.
Сындырсын, қиратсын, күйретсін
Көгермес көне мен тозғанды,
Достарға жырлауды үйретсін:
Жыққанды, жеңгенді, озғанды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әзіл-сықақ

  • 0
  • 0

Көзінен күлкі өшпейтін,
Өнер мен ойы өспейтін –
Осы бір ағаң – ағаң - ақ
Сенен артқан досы жоқ,

Толық

Уәде

  • 0
  • 0

Отанның жасы елуде,
Асады жүзден, мыңнан да.
Қараймыз күліп алдағы
Жұлдызды жарық жылдарға.

Толық

Өз атымнан

  • 0
  • 0

Драмашы боламын да,
Таңдандырам театрды демеймін.
Тапқан жоқпын таңдап әлі,
Тарихын да таңғажайып геройдың.

Толық

Қарап көріңіз