Өлең, жыр, ақындар

Қан тамырлар

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2007
Баллада

Тарам-тарам қан тамырдай,
Ертелі-кеш соққан тынбай,
Телефонның сымдарынан
Дамыл алмай жүргендей қан,
Бір ауыз сөз кетпей текке,
Жетсе бәрі зеңбірекке:
Батарейден от жалақтар,
«Жау қайдалар» снарядтар!
Жаудың оты жалмаң қаққан,
Зеңбіректен, минометтен,
Күркіреді, тынбай тұрды,
Жанған шоқтай оқ жаудырды.
Тарам-тарам тамырлардан,
Жетті тарап әмір жылдам.
Оққа оқпенен жауап кетті,
Жерді қатты дірілдетті.
Сым тамырлар оқтын-оқтын,
Салмағынан түскен доптың,
Үзіледі шыдай алмай,
Батарейге тіл бере алмай.
Сонда жігіт қан тамырлы,
Жалғастырып сым тамырды,
Жеңгізбеді оққа сырын.
Өшіргенше жаудың үнін,
Мадақтаймыз шын ерлерді:
Қан тамырлы жігіттерді!

1941



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы ұстазға

  • 0
  • 1

Өзіңе зор ескерткіш соқтың шындап,
Мың жылдар мызғымастай мраморлап.
Жайдары шуағында көппен бірге
Жалынды жырларыңды тұрмын тыңдап.

Толық

Кездесу

  • 0
  • 0

Тамаша күн еді. Ашық күн.
Мен-дағы көзімді ашыппын.
Көремін көңлімнің көгінен
Бәрін де жақын мен қашықтың.

Толық

Абыл

  • 0
  • 0

Ертерек, ескі Каспий жағасында,
Қазақ пен түрікпеннің арасында,
Ұшқыннан өрт тұтанып, қан төгіліп,
Кез еді жөн таппаған жарасуға,

Толық

Қарап көріңіз