Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3262
Кеудем бір жанартаудай күркіресе
Көңілімнен ыстық жаңбыр сіркіресе,
Қайнаған қара құйын бұлт боламын,
Ойымда ойнайды ұйтқып от бораным.
Жанымның сонда нұры жалтылдаған
Әкеліп алыстарды берер маған.
Көзімнің сыпырылар томағасы,
Алдымда жайнар әлем мұнарасы.
Ғайыптан ән есітемін сол мезетте,
Күнәлі көлеңкелер қалмайды есте.
Шұғыладан домбырама ішек тағып,
Шығамын кең дүниеге қысып шабыт.

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық

  • 0
  • 0

Халық қазы сыйлайды сиымдысын.
Қолтығыңнан демейді қиында ісің.
Сыбағасын жейтұғын саған қиып,
Ойламаған болады кейінгісін.

Толық

Көмеміз музыкасыз

  • 0
  • 0

Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,
Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.
Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,
Жырладық дей саламыз өмірді біз.

Толық

Өткеннен

  • 0
  • 0

Қойшы деп сөз бастасам кеңескелі,
Көремін алыстағы белестерді.
Керемін қисық таяқ күйкі шалмен
Сағымда сарғылт тартқан елестерді.

Толық

Қарап көріңіз