Өлең, жыр, ақындар

Жантық пен жантақ

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2087
Жайқалған егін түбінде
Жантық шөп өсті жасырын.
Сотқарлық түк жоқ түрінде
Момақан, жымсық пақырың.
Ұмтылмай биік кеудеге
Көлеңке жақты жақтады.
Көрінбей жатып жеуге де,
Жайлы орын болды тапқаны.
Отақшы келсе маңына,
Тікенін улы қадады,
Жоламай ешкім жанына,
Жан сақтап жантақ қалады.
Жиған нәр, алар кең демін,
Сорғызып арамтамаққа,
Селтиіп дәнсіз қалды егін,
Мәз болып сояу сабаққа,
Егіннен жантақ, Елдегі —
Тазармай Жантақ сұм - сұқтан,
Көркеймес көптің еңбегі,
Арамтамақ қырсықтан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызылшаның арызы

  • 0
  • 0

Ойласып, ақылдастық та,
Хат жазып тұрмыз бастыққа:
"Бізде қанша жазық бар,
Үстімізге қар жауып,

Толық

Тау мен төбе

  • 0
  • 0

Аспанмен тілдескен,
Жермен бірге өскен,
Биік тауға,
Төбе тіл қатты,

Толық

Ақпарға семірген атжалмандар

  • 1
  • 1

Қыстың суығында,
Үйдің ығында
Қызыл қасқа баспақ тұр еді,
Жүре алмай ақсап тұр еді.

Толық

Қарап көріңіз