Өлең, жыр, ақындар

Орамалға

  • 19.04.2015
  • 2
  • 0
  • 8740
Төрт ай түстім, жүгірдім,
Бұл орамал жолына.
Еріксіз міне түңілдім,
Түспеді ақыр қолыма.

Идеям бердім жолыңа,
Көрінді қайдан сорыма.
Айтып өткен бұл бір сөз,
Кім жазықты оныма?

Аузым күйді шалқайдым,
Басым енді бұрылмас.
Жолдас болды құр қайғың,
Екінші болдым ұрынбас.
Өзіме өзім қожайын,
Енді неғып азайын!

Уақ-түйек ойларға
Алданып қалар мен емес.
Мендей Әли бойларға
Бүкіл сахра тең емес.
Танытамын елдерге,
Күн астындағы жерлерге.

Бұл ойыма жетуге
Он жыл талап керек қой.
Ойымнан алыс кетуге
Қуғаным болсын айт пен той.
Мен тұрмыстың қылышы,
Тағдырдың буынар тынысы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұқышқа

  • 1
  • 0

Жарқыным, мұның қай екпін,
Шыдамадың дәйекпен.
Отыз бес жыл май алған,
Жатуға жайлап таянған

Толық

Партияшыға

  • 1
  • 0

Бай едің өз алдыңа шаруа баққан,
Шалықтап, шалқып сөйлеп, шалқақ қаққан.
Ойладың осы малдың арқасында
Мен-дағы атансам деп бір жез таққан.

Толық

Көңілім, неге жасисың?

  • 1
  • 2

Көңілім, неге жасисың?
Миым, неге ашисың?
Ой түбіне жете алмай,
Жүректі тырнап қасисың.

Толық

Қарап көріңіз