Өлең, жыр, ақындар

Орамалға

  • 19.04.2015
  • 2
  • 0
  • 9200
Төрт ай түстім, жүгірдім,
Бұл орамал жолына.
Еріксіз міне түңілдім,
Түспеді ақыр қолыма.

Идеям бердім жолыңа,
Көрінді қайдан сорыма.
Айтып өткен бұл бір сөз,
Кім жазықты оныма?

Аузым күйді шалқайдым,
Басым енді бұрылмас.
Жолдас болды құр қайғың,
Екінші болдым ұрынбас.
Өзіме өзім қожайын,
Енді неғып азайын!

Уақ-түйек ойларға
Алданып қалар мен емес.
Мендей Әли бойларға
Бүкіл сахра тең емес.
Танытамын елдерге,
Күн астындағы жерлерге.

Бұл ойыма жетуге
Он жыл талап керек қой.
Ойымнан алыс кетуге
Қуғаным болсын айт пен той.
Мен тұрмыстың қылышы,
Тағдырдың буынар тынысы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ораза

  • 2
  • 3

Молдеке, сізге бір арыз,
Ораза деген не парыз?
Ауырмай астан қалғанда,
Өтейтінің қай қарыз?

Толық

Ендігі беталыс

  • 1
  • 0

Кірді ғой түстен кейін тентек ақылы,
Сертімнің бұл өмірлік ең ақыры:
«Адам — құл өзін жеңіп ұстамаған»
Деген бір Сократтың бар нақылы.

Толық

Бұлар кім?

  • 1
  • 0

Бұлар кім үсті-басын мұнар жапқан,
Жалқаулық бір-бірінде алты батпан.
Аяғын алға қарай бір баспайды,
Жолына құрылғандай алмас қақпан.

Толық

Қарап көріңіз