Өлең, жыр, ақындар

Мылжың

  • 25.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2597
— Аяғыма ат тепкен,
Дәрі алмақ ем әптектен.
Айтшы, балам, ол қайда?
Жақын ба?
Әлде шалғай ма?
— Ат тепті ме?
Әттеген!..
Сонау бір үй әктеген —
Жарық жылы баспана,
Ол бірақта асхана!
Содан соңғы ұзын үй,
Ғалмат үй, қызық үй.
Сылағы тұр қолдырап,
Мектебіміз ол бірақ.
Содан соңғы ағаш үй,
Әдемі үй, тамаша үй.
Ол кәдімгі почта,
Біз тұрамыз сол тұста.
— Балам, көп сөз боп кетті
Көрсетсеңші әптекті?!
— Әптекті ме?
Әптекті
Басқа жаққа ап кетті!
— Қайда жаңа қонысы?
— Біле алмадым онысын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ала жібін ешкімнің аттамадым

  • 0
  • 0

Ала жібін ешкімнің аттамадым.
Ақты даттап,
Қараны ақтамадым.
Көз салмадым біреудің қалқасына,

Толық

Қазақы қулық

  • 0
  • 1

Ойлауға әркім ерікті.
Берілген бабам ойға мың.
Құдайдан сосын көріпті
Баласы тұрмай қойғанын.

Толық

Сенбілік

  • 0
  • 0

Құрыстаған қыр-дала
Қарын сілкіп тастады.
Сыпырғыш пен тырмалар
Сенбілігін бастады.

Толық

Қарап көріңіз