Білмейміз өлгендерді
- 0
- 0
Білмейміз өлгендерді,
Бір белгі қалмаған соң;
Айтпаймыз сөнгендерді,
Алаулап жанбаған соң.
Мылжың
— Аяғыма ат тепкен,Дәрі алмақ ем әптектен.
Айтшы, балам, ол қайда?
Жақын ба?
Әлде шалғай ма?
— Ат тепті ме?
Әттеген!..
Сонау бір үй әктеген —
Жарық жылы баспана,
Ол бірақта асхана!
Содан соңғы ұзын үй,
Ғалмат үй, қызық үй.
Сылағы тұр қолдырап,
Мектебіміз ол бірақ.
Содан соңғы ағаш үй,
Әдемі үй, тамаша үй.
Ол кәдімгі почта,
Біз тұрамыз сол тұста.
— Балам, көп сөз боп кетті
Көрсетсеңші әптекті?!
— Әптекті ме?
Әптекті
Басқа жаққа ап кетті!
— Қайда жаңа қонысы?
— Біле алмадым онысын!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің
- 0
- 0
Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің,
Ер-тоқымсыз жіберіп ой дөненін,
Байлық қуған, шен қуған жұртты көріп,
Пенделігім ұстайды кейде менің.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Неге менің атымды жазбадының -
Диар
Краш -
Мирас
Мирас
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі