Көңіл
- 0
- 0
Әлем-далам мұнша неткен кең еді!
Қозы-көктем күн емшегін емеді.
Көк жайлауда құлын болып құйғытып,
Көк аспанға құс боп ұшқың келеді.
Боран
Қыр жаққа көз салдың ба,Қар боп аққан ағыс бар.
Қаһарлы жел алдында
Зар қағады қамыстар.
Бірде боран тынады,
Бірде қайта жыны ұстап,
Үсті-үстіне ұрады
Құм мен қарды жаныштап.
Теп-тегіс қып сайыңды,
Төбе қырдан асады.
Үйеңкі мен қайыңды
Желкесінен басады.
Қарашы, жел қамшылап,
Қырдың өңі қашуын!..
Боран қатты қалшылдап,
Баса алмай тұр ашуын!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қара жер шайқалғанда
- 0
- 0
Қара жер шайқалғанда,
Тербелгенде
Не жетсін адам ары тергелгенге!
Күрсінсе Таяу Шығыс,
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі