Өлең, жыр, ақындар

Қасқыр

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 5646
Қарғысы ма қозы-лақтың ондаған,
Қапылыста қолға түсті оңбаған.
Құлыптаулы темір тордан — қапастан
Қайтып шығу бола қоймас енді оған!
Аузына алмас арыстаның қалдығын
Көкжал еді,
Уақыт одан алды құн.
Тор болмаса,
Селебе тіс — азу тіс
Кім-кімнің де шығарар-ды дал-дұлын!
Ғәріп болып көрінгенмен бүгінде
Қанша күш бар күдірейген түгінде!
Жалт-жұлт етіп
Бір тұтанып,
Бір өшіп,
Кек ұшқыны жатыр көздің түбінде.
Болмағасын өмірдегі дегені,
Бүйрегінен шаншиды ыза тебені.
Сөйте тұра,
Темір тордан көргенде,
Бәрін ұмытып,
Аяп кеттім мен оны.
О, жаратқан!
Желіктірсең желіктір!
Қасқырлармен тек осылай жолықтыр
Кіріптар деп аяғанмен мен оны,
Оның мені жеп қойғысы келіп тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы

  • 0
  • 0

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы
Бейішімен қуантпайды ғажайып?!
Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,
Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!

Толық

Теңіз

  • 0
  • 0

Көкжиекте көгілдір мұнар-сағым аунайды.
Тегіс теңіз теп-тегіс кең даламнан аумайды.
Телегей ме, жазық па?—Шатыстырып аламын.
Ақ кемесі теңіздің — ақ түйесі даланың.

Толық

Кетпен жыры

  • 0
  • 0

Кетпенмін,
Кетпенмін,
Есімде өткен күн
Шаруаға қашанда

Толық

Қарап көріңіз