Өлең, жыр, ақындар

Мидың ойсыз бостарынан шаршадым

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2993
Мидың ойсыз бостарынан шаршадым.
Мылжыңдардың тостарынан шаршадым.
Ұйықтатпайтын ақ жындардан шаршадым.
Күлдірмейтін қалжыңдардан шаршадым.
Ақмақтарды кешіруден шаршадым.
Ашу өртін өшіруден шаршадым.
Күмілжіген жасық сөзден шаршадым.
Күлімдеген ғашық көзден — сақтай гөр!—
Қай кезде мен ғашық көзден шаршадым?!
Барар жерге тап-таза боп жетемін.
Бойдағымды сарқып беріп кетемін.
Маған жайған текеметті — кілеммен,
Тас бөстекті — құс төсекпен өтедім.
Барар жерге тап-таза боп жетемін.
Бойдағымды сарқып беріп кетемін
Өзім жеген құлақтарды — жамбаспен,
Қозы-лақты — қошқарлармен өтедім.
Барар жерге тап-таза боп жетемін,
Бойдағымды сарқып беріп кетемін.
Қастан ішкен қара суды — шәрбатпен,
Алғы сөзді — абыроймен өтедім.
Дәм таусылып нұрлы туын жығар күн.
Есептеулі дем қалғанын ұғармын.
Жамандықты жамандықпен қайырмай,
«Қарыздар» боп кететұғын шығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаян

  • 0
  • 0

Жүріс емес — далбаса,
Далбасадан аспайды.
Артқа қарай болмаса,
Алға қарай баспайды.

Толық

Қажығалиға

  • 0
  • 0

Өзің айтшы, сыншым менің қырағы,
Суға тойған қашан шөлдің мұрабы?!
Он қызы бар ата-анаға, білесің,
Қай кезде де бір ұл жетпей тұрады.

Толық

Бостан-босқа шытылмайды қабақтар

  • 0
  • 0

Бостан-босқа шытылмайды қабақтар.
Байқайсың ба,
Сенде қызық әдет бар:
Шын дарынды дұшпаныңды жамандап,

Толық

Қарап көріңіз