Өлең, жыр, ақындар

Операция үстінде

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3436
Қалғаны ма ғұмыр бітіп,
Жыр бітіп!
Зембіл-арба алып келді зырғытып.
Кесіп алып тастаймыз деп дертіңді
Хирург пен ассисенттер тұр күтіп.
Ауру, сірә, асқыныпты,
Өршіпті.
Шытпаушы еді,
Қабағын сәл ер шытты.
Новокаин,
Қайшы,
Пышақ,
Ине-жіп,
Менің суық маңдайымды тершітті.
Шыныменен біткені ме жол құны!
Батты жұртқа ажарымның солғыны.
Өмір жайлы ойлаушы едім бұрын да,
Одан бетер көп ойландым сол күні!
Кімсің өзі:
Адамбысың!
Малмысың!!
Қандай-қандай ұмытпастай қалды ісің?!
Осындайда түседі екен есіңе
Елден алған қарғысың мен алғысың.
Ұмытқан жоқ,
Ұмытқан жоқ бақ бірақ.
Ауызыма су тамызды ақ мұрат.
Менің үшін
Ар-ұжданның пышағы
Хирургтық пышағынан қаттырақ!
Туыс мұңды,
Бала мұңды,
Жар мұңды.
Көз алдыма елестетіп әркімді,
Сәл талықсып кетсем керек,
Хирург
Жібек жіппен тігіп жатты қарнымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Азамат боп мен ертең
​Ауылымды көгертем.
​Біздің қазған канаға
​Канал болмас келер тең.

Толық

Ағасы мен інісі

  • 1
  • 10

Көктайғақ тауға талпынып,
Қара тер болып алқынып,
Інісі сыйлап ағасын,
Шығады сүйреп шанасын.

Толық

Айналаға ақ сәуле таратқандай

  • 0
  • 0

Айналаға ақ сәуле таратқандай,
Дүниеде жоқ емес,
Бар ақ маңдай.
Сұлулығын бағалап,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар