Тағдыр
Өмірден өтер дейсің кез ілмей кім?
Адамнан бәрін күтем,
Безінбеймін.
Енді мен ажалымнан басқа дұшпан,
Жер – Анамын! сөз алам да бүгін мен.
Ақ сүтіңдей ананың, құдіретті тіліңмен,
Қара қылды қақ жарып,
Жарыламын ағынан:
Табалап бір ісіме күліп кеткен,
Күліп кеткен.
Намыстың отты шоғын үріп кеткен,
Ризамын дұшпаныма қайрап қайта
Мәңгілік ұмыт дедің, биіктен құлатқанын ба?
Жүрегім тұнық менің, шынымен жылатқаның ба?
Өзгені ұнатқаның ба?!
Басқаның бұлақтарында, әлдешуақтарында
Екі көзім – екі бұлт,
Төгіп жатыр нөсерлерін қайғымен;
Ауру деген жер-жүректің төсіне
Тіліп түскен білем.
Оралмас студенттік балшақтарым,
Отырам-ау мен ертең аңсап бәрін.
Көрсем де қуаныштың шұғыласын.
Білмедім көзімнен жас қанша аққанын.
Бір Алатау жерленгенге ұксады,
Халқым тауын қалай ғана қиды екен?
Жұмыр жерді орап алған құшағы,
Тар қабірге калай ғана сыйды екен?
Жанына батып сырқат қинағасын,
Ауырып төсек тартты сыйлы анашым.
Мұңайып иығыма салдым алғаш
Анамның су таситын инағашын.
Не нәрсе жұмбақемес дүниеде?
Мылқау-меңіреузіл-қара
тастарың ба?
Тауларың ба
Не нәрсе жұмбақ емес дүниеде? Тоқтап қап,
Жеткізетін түбі өлімге,
Жұмбақ маған,
Өзімнің жүрегім де!
Сыр айтам деп көңілге.
балғын жастық тыныспен,
Бұл жырларым өмірге
жазып келген кіріспем
Алға қарап өз-өзімен сасамын,
Ағам ұзап кетіп қалған шығар деп.
Ал артыма қарай-қарай қашамын,
Қуғыншы інім жетіп қалған шығар деп.
Ұқсайды бұл шақ елеске,
Құйындай құйғып өткен бір.
Өмірге келген нәресте,
Өмірге келген көктем бұл.
Жақсылыққа жаны құмар жылы өңі,
Шуақ тектес болғасын ба жүрегі,
Ауыл біткен қария деп құрметтеп,
Жүрегі оның дария деп жүреді.
Халқым бұл, топырағым өсіп өнген,
Өзімен ұлы өмірдің кешіне енгем.
Қалайша қайран тілін ұмытайын
Ақ сүтті жан анамның төсін емген.
Қуаныш па кеудесі, мұңды ма еді?
Жасамыс жүрегіне сыр бүгеді.
Ақсақалға жыр етіп жастық шағын,
Көк теңіз толқын атып дүрлігеді.
Сені іздеп шыққан жолдарым,
Сезімді баптай білген бе?
Мен кімге ғашық болмадым,
Өзіңді таппай жүргенде.
Сыңсып қайың тіл қатпаған
Шақта кешкі, күн батпаған.
Бақта бір қыз жылап отыр,
Неге екені жұмбақ маған.
Қарамай арманы мол екеніне:
«Бір көрінбей бұл, сірә, өтеді ме?» –
Деп, ана,
Хат жолдайсың сағынышпен!
Бұрылып бір сәт қайыңды баққа қарашы,
Шалқытып өтіп махаббат тұнған арасын,
Көз алдымда көлбеңдей ұшқан аққудай,
Жастығым жайсаң, жайраңдап өтіп барасың.
Вальс үні – таңғы арай,
Қызғалдақтар билеп жатыр көңілдерге күй еніп,
Сезбедіңдер, мұңаймаған жандар-ай,
Ол тұрғанын балдағына сүйеніп,
Адамдар мәңгі-бақи тұрмасы анық,
Тірлікте,
Уа, досым, сырласалық,
Мен жайлы, өзің жайлы білемісің?
Сезбейтін-ді жан адам,
Тұратын-ды терезелер сырласып,
Қарсы үйдегі сұлу қыз бен жан ағам,
Қарасатын ұрласып.
Әуенінде – қысқа әннің,
шабысында – бір аттың
Қанатында – құстардың, ағысында – бұлақтың
Қайран жаз кетіп барады.
Атымды Шөмішбай деп қойған екен,
Есімім, өзің жайлы ойға кетем.
Ойыммен Аралымды он айналып,
Сырымдай дарияны бойлап өтем.
Кеудемнен бір бұлқынған сазды көрем,
Қанатты қаққан аққу, қазды көрем,
Теңіздің жағасында тұңғыш рет,
Жалғаннан жасырынып жаздым өлең.
Кезем десең дүние неткен кең еді,
Теңіздерден көрем жүзген кемені.
Тұрақтамай көкте бұлттар жөңкілген,
Тұрақтамай жел де сапар шегеді.
Құз жартасқа атылған,
Ақ жол толқын әні әсем,
Шағаладай шарқ ұрған,
Мен – теңіздің баласы ем!
Сезінемін дүние қарбаласын,
Қазағымның сүйемін әр баласын.
Сүймесіңе бола ма әрбір ұрпақ,
Туған халқың – ғұмырын жалғағасын!
Қара жердің қойнына енем мен ертең,
Маған лайық жер табады кең өлкем:
Қайда барсам сен қалмайсыңжанымнан,
Келе жатсың бала күннен, көлеңкем.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі