Көктем. Шахмат және біз
Маңғаз сиырдай манар көк аспан
Манаурап, маңып қарайды.
Жусанның исi-ай самал-леп шашқан,
Жуып кет iшкi сарайды.
Алматы таңы
Ақ жауын жуған ақ бура басын тұр сүртiп
Алатау маңғаз қашанғы.
Ұйпа шаштарын ұйысып қалған бiр сiлкiп,
Үйелеп жатқан ұйқысын әрең ашады...
Тамыз түні
Күйкi тiрлiк бiткендей қансонары,
Ұйқыдағы Алматы тамсанады.
Көше шамы телмiрiп жұлдыздарға
Көрер таңды көзiмен қарсы алады...
Бала кез. Ауыл таңы
Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.
Қой күзетінде
Сәбидей шыға алмаған жөргегiнен,
Бұлттағы Ай көмек күттi жерде кiмнен...
Сары шалдың тарамдаған сақалындай
Ошақта от күйбеңдейдi жел лебiмен.
Желді күнгі әуезе
үууілдеп
үу-уі үу-уі үууілдеп
үуілдейсің нені жоқтап, қайран жел
сарыуайым сарын салып сақарада түр үрлеп
Сары жапырақ
Қыстыгүнi тереземе
Сары жапырақ кеп жабысты.
Жарықтық өзi елегiзе ме
Сағыныш құсап сары жұртындай алыстың.
Мөлдір таң
Көзiм суретке түсiрдi
Жазғы таңның мөлдiрiн.
...Көңiлдегi құсымды
Үркiттi де келдi кiм...
Дыбыс қалғып, маң бозарып
...Дыбыс қалғып, маң бозарып,
Солық басып көлеңке,
Сап тыйылып даңғазалық,
Сабыр тапты кең өлке.
Қансонарда
Көбiк қар басып,
Көк аспан ашылып тұрды.
Қансонар түсiп саяттың басын ұқтырды...
Ұмсынып көңiл,
Түн. Такси
Ей, таксишi, тоқташы,
Мен бiр шерлi адаммын арқалап ап боқшасын
Тастап шыққан клубтың тарғыл-тарғыл поп-сазын.
Қайда апарам дейсiң бе... Бiлмей тұрмын оншасын...
Ақ көбiк толқын
...Ақ көбiк толқын, қай жерде тудың,
Тереңiнде ме теңiздiң?..
Елжiреп жатқан жағаны жудың
Елесiн таппай көп iздiң.
Тұманды кештің әуезі
Бауырымдап түскенде бұлттар шыңнан көксерек,
Бауырдағы қалаға ауыр тұман шөксе кеп.
Ауыр тұман шөксе кеп аударылып бөктерден,
Ауық-ауық дым бүріксе аусар ауа көк белден.
Мұқағалидың монологы
Өлсем, өлгім келеді ерте көктемде,
Ерте көктем еміреніп жеткенде,
Еміреніп жетсе, шіркін, кетпес пе ем,
Қолым қойып өмір деген дәптерге...
Күзгі назды әуез
Неге сені ұнатам, неге, неге, сары күз,
Көңіл шіркін жетті ме кенереге, сары күз,
Таусылмас деп жүргенде алаңғасар бәріміз
Опа бермес өмірді орталаппыз, сары күз.
"Арман"туралы..
Арман-сенің қиялыңның жетегі,
Арман-сенің болашағың ертеңі
Еңбектенген талпынған әр адамзат,
Нық сеніммен арманына жетеді.
Жол айырық. Өкініш
Албырт шақта өлең дестік, жыр дестік,
Адал достың арманымен бірге өстік.
Өмір жолы екі айырды біздерді,
Өтті бізден бір беймәлім білместік.
Сөз қалады
Ей, ақын, күйбеңді қой, жаз жырыңды,
Қайтесің қорға қиып аз күніңді.
Сабасын қара түннің шайқап жібер,
Шабыттың қабағынан наз білінді.
Жалғыз жүрекпен
Арман-құс аппақ періште болып,
Алқалап жүрер ақынды.
Бірде шың, бірде еңіске қонып,
Байыздау білмес пақырды.
Дәруіштің зары
Тәпсір төккен тілінен,
Жүрегінде тұма бар.
Ақиқаттың түбінен,
Мән іздеген пірадар.
Ғарыш жақтың сәулесі
Көркем гүлге толған кезде қолатым,
Көкірекке кестелі мұң қонатын.
Өзегі кең өлең деген өлкеде,
Қиялымның қақтырып ем қанатын.
Көңіл суық
Көңіл суық, жетпей тұр сырласуға.
Жетпейді сөз айтуға, мұңдасуға.
Мен үндемей тұрсам да ауыз ашпай,
Сөйле досым, маңызды сыр жасырма.
×
Myrza
Өте керемет!Ақнұр
Әсерлі күшті.Элмира
Жоқ білмимҚатира
Өте күштіАлтын
Керемет!!!!