Амал жоқ сүйемін
Тек менде боран бар, бұлтым бар,
Жап-жарық бұл әлем нұрланған.
Уа, барымташы қыз қайтаршы,
Мендегі бақытты ұрланған.
Хор қызы жерге түскен пейіштегі...
Хор қызы жерге түскен пейіштегі,
Ақ сәулеңнен Айға айналды көр іштегі.
Қанатыңды Ібіліс кеп сындырды ма?
Нұр жүзіңнен көруші едім періштені.
Аққу өлді көлінде жүрегімнің...
Аққу өлді көлінде жүрегімнің,
Суығына аймақтың шыдай алмай.
Сен отырсың сезімнің түре күнін,
Терезеңнің алдында жылай алмай.
Кеткім келеді алыстарға...
Кеткім келеді алыстарға...
Қайда барам?
Мылқау әуен сыр шертеді айдаладан.
Сезім — малай, тән билікте жерідім мен,
Мұң патшасы
Қарап тұрған жалғыз жанар тесіле,
Ай көзінен сіңдіріп мұң төсіме.
Тәнсіз жүрек ақтара сап қайғысын,
Төне қалды бұлт көйлегін шешіне.
Ай төсіне, түн қойнына сақтап қойғам...
Ай төсіне, түн қойнына сақтап қойғам,
Жанарымнан таба алмассыз мұңымды сіз?
Адасқандар көшесінен мені көріп,
Шақырмадың...
Сынды талай сын алдында сағымыз...
Сынды талай сын алдында сағымыз,
Аппақ Айдың сәулесіндей арыңыз.
Жапыраққа жан бітіріп қойдың ба?
Сағындырған сары күзде сары қыз.
Күн нұрына шомылармын азанғы...
Күн нұрына шомылармын азанғы...
Мына іңір алды менің мазамды.
Көше көзі...
Көлік көзі...
Ұйқысыз түн
Ақ пен пәкке ұмтылады жан, арым да,
Ойланбадым мұңнан көрпе жабарымда.
Қайтем енді, жоғалттым ғой мен өзімді,
Күзгі бақта, қоңыр қыздың жанарында.
Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем...
Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем?
Жапырақ-ай, өлермісің, не етерсің?
Аспан ана көз жасына жуынып,
Сен де бір күн үзілерсің, кетерсің.
Өзіңдей өмір...
Жапырақ болсамшы жап-жасыл,
Дегенмен, қараша келеді.
Аспаннан бір тамшы күтемін,
Қаңсырап көңілдің шелегі.
Сұрқай суық күз, қоғам жүрегі...
Сұрқай суық күз, қоғам жүрегі,
Қапырық ой жалмаған қырт міні.
Сәулесіне айналсам мен күннің,
Мені іздеп жоқтайды күрт түні.
Менің аппақ аққуым ұшқан кезде...
Менің аппақ аққуым ұшқан кезде
Жыр кеудемде жұмыр ет езілген күн.
Біздің аспан сағынып жылағанда
Қанатымның сынғанын сезінгенмін.
Жапырақпын
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Қол бұлғаймын достарыма көктегі...
Қол бұлғаймын достарыма көктегі,
Құс біткеннің бәрі маған өкпелі.
Өкпелеңдер, мейлің, мейлің ренжіңдер,
Жат көрмеңдер, жеккөрмеңдер тек мені.
Сен жайлы соңғы өлең
Бәрі бітті...
Жылама, жыламаспын менде енді,
Мен келмеймін сол баққа, сен де сәулем келме енді.
Сұрқай күздің жөтелі үрледі ғой сезімді,
Осы бір күз...
Осы бір күз жанарымда қалып қалды,
Үйретеді мұңайғанды, жабыққанды.
Қоңыр, әжім алақаны сәлем беріп,
Осы бір күз мені көріп танып қалды...
Жалғыздық жамылған күз
Көшені кезеді ақ тұман
Ажалдың күпісін киініп.
Жапырақ құлайды сыбдырлап,
Самалмен үзілген күй іліп.
Жанымның мезгілі
Кеудеме кеп тұрақтады күз демде,
Жүрегімнен жапырақты үзгенде.
Ұшып кетсем мәңгі жазға... көктемге...
Ұшып кетсем өзімнен де... күзден де...
Шөлің қанбас толғандай ма шай шерге...
Шөлің қанбас толғандай ма шай шерге,
Құшақтай алмай созады қолын Ай жерге.
Мен өзіңді, мен өзімді жоғалттым,
Қай ғасырда? Қай заманда? Қай жерде?
Жылағың келген шығар...
Жылағың келген шығар...
Айнадан, көктен, жерден де,
Суреттерімді көргенде.
Жылағың келген шығар...
Балалық сезім
Адам болмас теңі жоқ,
Сен секілді теңі кетсе — емі жоқ.
«Достығымыз мәңгілікке» деп едің,
Сол достығым махаббат қой шегі жоқ.
Қар қызы...
Қара аспан жұлып-ап кеудесінен
Ақ жүректі, ақ отты төкті көктен.
Суық жүрек, суық көз ызғар келді,
Жанарыңда жылу бар өтті көктем.
Бұлт жамылған Ай
Қараушы едім жанарыңа баласынып,
Өтті бәрі түс келді ғой таң асырып.
Жапырағын сұрап жатыр тіленші күз,
Жүрегімді іздеп жүрмін аласұрып.
Таудағы сұлу
Арманға ұмтылып алдағы,
Кеземін тау мен тас, қыратты.
Ақыл мен жүрегім қосылған,
Арманым шың биік, тұрақты.
Беу, қалқам...
Беу, қалқам!
Бір өлең оқышы күз жайлы.
Күз жайлы, екеуміз, біз жайлы.
Сұр бақтан әуенің естілсе,
Бөрі жүрек Айға ұлиды
Көрдім сенім ақ жүзіңнен еркелеген,
Көрмей сезім бұрылдың-ау ерте менен.
Бекежанның оқ жанары садақ болып,
Қыз Жібектен айрылды ғой ер Төлеген.
Сағыныш сапары
Сағынамыз... мұңаямыз... күлеміз...
Күткен бізді міне қайғы, міне күз!
Кету үшін жұлдызға ма? Айға ма?
Бәріміз де автобусқа мінеміз...
Мен Нұржанмын...
Иә, Нұржанмын... мен Нұржанмын...
Нұржанмын...
Жаралдым ба, жұлдыз құйған нұрдан мың?
Нұрбек пенен Нұржан мүлдем бөлінбес,
Мен күткен көктем
Гүлім менің, жазым менің, көктемім!
Сеніменен мақтанады текті елің.
Қуантуға жабырқаған күздерді,
Көктем болып бұл өмірге кеп пе едің?
Қос Перизатым
Сағынамын, терезеге қараймын,
Астананың шығысында арай мұң.
Жан анашым, құшағыңдай кең емес,
Кеңістігі зәулім-зәулім сарайдың.
Жүр, қалқам, ауылға!
Себепшісі жүрегімде бір емнің,
Сені көрер сылтау бітпес білем мың.
Сен Алматы апортысың қып-қызыл,
Мен Меркінің арғымағы, күреңмін.
Көктемгі сағыныш
Салқын леп жұпары — сағыныш,
Сезімің еседі тоңдырып.
Қанатың шаршаса ұшудан,
Кеудеме аласың қондырып.
Сүйер едім...
Ғасыр қарап тұрар ем жанарыңа,
Сыздаса да жүректе жара мына.
Қарай алман, кеш, гүлім, сенсем дағы
Өңіріңе ақ моншақ тамарына.
Сенің сөздерің
Сен маған «ойламаймын, ұмытамын» дегенсің,
Сен маған «өзге жанды жылытамын» дегенсің.
Сен маған «сағынбаймын, жыламаймын» дегенсің,
Сен маған «мұң алдында құламаймын» дегенсің.
Сол баяғы...
Сол баяғы күз бағындай көңілім,
Сол баяғы қарапайым өмірім.
Мені іздеп телефонға үңілсең,
Сол баяғы өзгермеген нөмірім.
Сағындым...
Қош келдің көктем,
Қош келдің құстар,
Қош келдің!
Жапырақ бердің қайыңға мынау, дос бердің.
Пікірлер
-
Қыз
Өте керемет -
Жанель
Анашым -
Алида
Жаксы -
Алуа
Не
- Баубек Бұлқышев
- Баубек Бұлқышев
- Баубек Бұлқышев
- Қайнекей Жармағамбетов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі