Каспийге мұң
Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Ішке бүгіп сіз жөнді айтар жайды.
Толқындарды үздіксіз жаратады,
Бірақ маған ол сізді қайтармайды.
Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Ішке бүгіп сіз жөнді айтар жайды.
Толқындарды үздіксіз жаратады,
Бірақ маған ол сізді қайтармайды.
Жыласам жұбатардай, жырласам қуанардай,
Жанымнан табылар деп сәтімде ағалаған.
Жалғыз қап теңізімде, сіз келіп жұбанардай
Сағынып сіз бар күнді іздеймін жағалаудан.
Жұбанбаймын, сені де жұбатпаймын,
Көздеріңнен көз алмай тесілемін.
Жалындыру дегенді ұнатпаймын,
Кешір десең, бәрін де кешіремін.
Жадырамас жанымда жүр жалқы ән,
Күлкілерге тығылады зілдей мін.
Ауыр ойдан ажырамай талпынам,
Ақ таңдағы арман қайда? Білмеймін.
Тентек едім, тыныштыққа бағындым.
Жеңбек едім, енді мұңға жағындым.
Қыркүйектің қылымсыған кештері
Тым Бекетшіл Бейнеуімді сағындым.
Елім бар ғой егілсем емізетін,
Жерім бар ғой жеңілсем, жеңгізетін.
Тіпті Алматы аспаны бар пендеге
Мөлдірліктің моншағын тең үзетін.
Бақыт боп жарыта қоймадың,
Туылған шығарсың мұңыма.
Мазасыз ойларға тоймадым,
Мән бере қоймассың жырыма.
Туған жерім шақырып қоңырлардан
Талпынамын жандай бір бағы ашылған.
Онда әлемдік мейірім шоғырланған,
Онда менің сүйікті анашым бар.
Алатау қарайды бақсыдай,
Иығын, кеудесін қар баса.
Өмірге келгенім жақсы ғой,
Бітірген істерім далбаса.
Сен жайлы ойлар таусылар емес мүлде,
Сағынышым төзімді сарқып бітер.
Күлкі күндер жоғалып, елес түн де,
Тек таңдар бар әл бітіп қалғып кетер.
Кешір мені, Алматы.
Кей шақтарда жаншылып жаным мүлде,
Тек мұңменен атқандай таңым күнде.
Егізімдей бауырды сағынғанда,
Жабырқаймын, мұң ғашық кезім бе еді?
Сенің бейнең елітіп елестердей.
Балаңдықпен бақ қуып, сезімге ердім,
Қайғы барын өмірде мен ескермей.
Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп,
Бұзық болып жүргенім жоқ жең түріп.
Гүлнар киген қара көйлек үстімде
Қара шашым қара желге серпіліп.
Құшағыңды сағынып жүрек кейде,
Шығып кетіп қалардай бұлқынады.
Шулы қала шуымен тірек кейде,
Ал тіршілік жұлқиды, жұлқынады.
Сәуле шашпай, сыр түйіп кешім күміс,
Сағынышқа тұншығып көкірегім.
Шаттанғаным соңғы рет есімде еміс,
Көңілімді көтерші, өтінемін.
Қарашаның кеші, айы, таңы атады,
Қайғыларды еріксіз күлген жығар.
Өзімді-өзім сонда да жұбатамын,
Мен сүйген жан бір жерде жүрген шығар.
Қыс келмей-ақ қар жауып, қарашада,
Алматыны бір суық шыр айналып.
Сезім өліп, қалдығы тараса да,
Мәні өмірдің бір саған тұр байланып.
Тәж кигендей, күндерім, түнім шекер,
«Күнім» дедім. Сонан соң дірілдедім.
Жақындадым, болды ма мұным бекер.
Мықты намыс майысып, сүрінгенім.
Сырқат сезім суық жер жастанса да,
Елеңдемей үйіме қайта алмаймын.
Жыртығынан жанымның қан тамса да,
«Жек көрем» деп мен бірақ айта алмаймын.
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.
Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы — әке, сенің барлығың
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.
Қалтырайды көктемге терек жетпей,
Айбынды аяз қалада қыдырады.
Мен отырам ешкімді керек етпей,
Тек ән салса болғаны Қыдырәлі.
Сөздер емес, сезімдер дәптерімді,
Айналдырып махаббат майданына.
Мұң аймалап отырған сәттерімді,
Айырбастай алмаймын тойларыңа.
Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.
Аппақ тегіс өңірім,
Қара түске қосылмай.
Шіркін адам көңілі,
Ақ болса ғой осындай.
Дүниенің дым болмай думандары,
Дарбазадай қалаға сыя алмаймын.
Қабағымды ұғынғыш туғандары,
Ашық-шашық, ауылды қиялдаймын.
Ай екеуміз сырласып, басыламыз,
Ол — аспанда, мен жердің бұрышында,
Бірде жылап, бірде мұң қашырамыз,
Бір әдемі аңсау бар тұрысында.
Бақыт қайда? Дауысым қайдалаған,
Бәлкім, барып қайттым да қасына мың.
Алатаудың ақ төсін аймалаған
Қара түннің тығылып шашына мұң.
Жалғыздықтың құшағында жалықтым,
Жалқы өткен күндерімнен өзіңсіз.
О, тәңірім, мейіріңе қарық кім?
Ерінім – құрғап қалған теңіз,
Көктемсіз көшелерге
Күз кілем төсегенде.
Қуаныш жоғалады,
Бар болған кеше менде.
Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Бір сыр бағам.
Сіз жайлы айтар ма еді?!
Толқындарды үздіксіз жаратады,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі