Өлең, жыр, ақындар

Каспийге мұң

Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Ішке бүгіп сіз жөнді айтар жайды.
Толқындарды үздіксіз жаратады,
Бірақ маған ол сізді қайтармайды.

Толық

Мұқағалиды сағынғанда

Жыласам жұбатардай, жырласам қуанардай,
Жанымнан табылар деп сәтімде ағалаған.
Жалғыз қап теңізімде, сіз келіп жұбанардай
Сағынып сіз бар күнді іздеймін жағалаудан.

Толық

Ең сүйікті адамым

Жұбанбаймын, сені де жұбатпаймын,
Көздеріңнен көз алмай тесілемін.
Жалындыру дегенді ұнатпаймын,
Кешір десең, бәрін де кешіремін.

Толық

Сені іздеймін

Жадырамас жанымда жүр жалқы ән,
Күлкілерге тығылады зілдей мін.
Ауыр ойдан ажырамай талпынам,
Ақ таңдағы арман қайда? Білмеймін.

Толық

Арман

Арманды іздеуден шаршадым,
Қырандар көкке іліп әкеткен.
Естайдай бір сүйер жар — сағым.
Қалғаны сезімді кекеткен.

Толық

Күз және мен

Тентек едім, тыныштыққа бағындым.
Жеңбек едім, енді мұңға жағындым.
Қыркүйектің қылымсыған кештері
Тым Бекетшіл Бейнеуімді сағындым.

Толық

Әлем тұтас, сен жүрсің

Елім бар ғой егілсем емізетін,
Жерім бар ғой жеңілсем, жеңгізетін.
Тіпті Алматы аспаны бар пендеге
Мөлдірліктің моншағын тең үзетін.

Толық

Балауса түндер

Бақыт боп жарыта қоймадың,
Туылған шығарсың мұңыма.
Мазасыз ойларға тоймадым,
Мән бере қоймассың жырыма.

Толық

Маңғыстауым

Туған жерім шақырып қоңырлардан
Талпынамын жандай бір бағы ашылған.
Онда әлемдік мейірім шоғырланған,
Онда менің сүйікті анашым бар.

Толық

Алатауға сыр

Алатау қарайды бақсыдай,
Иығын, кеудесін қар баса.
Өмірге келгенім жақсы ғой,
Бітірген істерім далбаса.

Толық

Көктемімнен кеш қалып

Сен жайлы ойлар таусылар емес мүлде,
Сағынышым төзімді сарқып бітер.
Күлкі күндер жоғалып, елес түн де,
Тек таңдар бар әл бітіп қалғып кетер.

Толық

Кешір мені, Алматы

Кешір мені, Алматы.
Кей шақтарда жаншылып жаным мүлде,
Тек мұңменен атқандай таңым күнде.
Егізімдей бауырды сағынғанда,

Толық

Өмір маған, жан әке, керек емес

Жабырқаймын, мұң ғашық кезім бе еді?
Сенің бейнең елітіп елестердей.
Балаңдықпен бақ қуып, сезімге ердім,
Қайғы барын өмірде мен ескермей.

Толық

Қара жер мен ақ үміт

Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп,
Бұзық болып жүргенім жоқ жең түріп.
Гүлнар киген қара көйлек үстімде
Қара шашым қара желге серпіліп.

Толық

Сен кеткелі

Құшағыңды сағынып жүрек кейде,
Шығып кетіп қалардай бұлқынады.
Шулы қала шуымен тірек кейде,
Ал тіршілік жұлқиды, жұлқынады.

Толық

Жанарға

Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.

Толық

Көңілімді көтерші

Сәуле шашпай, сыр түйіп кешім күміс,
Сағынышқа тұншығып көкірегім.
Шаттанғаным соңғы рет есімде еміс,
Көңілімді көтерші, өтінемін.

Толық

Көз жасыммен моншақ-жыр жаздырасың

Қарашаның кеші, айы, таңы атады,
Қайғыларды еріксіз күлген жығар.
Өзімді-өзім сонда да жұбатамын,
Мен сүйген жан бір жерде жүрген шығар.

Толық

Қарашада қар жауған

Қыс келмей-ақ қар жауып, қарашада,
Алматыны бір суық шыр айналып.
Сезім өліп, қалдығы тараса да,
Мәні өмірдің бір саған тұр байланып.

Толық

Сен жоқсың

Жоқсың сен
Алаңда, көшеде,
Жанымда жоқсың сен
Бәлкім, шын көксің сен.

Толық

Қас қағым сәт

Тәж кигендей, күндерім, түнім шекер,
«Күнім» дедім. Сонан соң дірілдедім.
Жақындадым, болды ма мұным бекер.
Мықты намыс майысып, сүрінгенім.

Толық

Шақырасың қай жаққа?

Сырқат сезім суық жер жастанса да,
Елеңдемей үйіме қайта алмаймын.
Жыртығынан жанымның қан тамса да,
«Жек көрем» деп мен бірақ айта алмаймын.

Толық

Аға

Тал бойымды талдырып таң ызғары,
Қайталанып тағдыры сан қыздардың.
Сағындырмай, ешкімді сағына алмай,
Аға, бүгін тағы да жалғыз қалдым.

Толық

Қоштаспашы менімен

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Құштарлық

Жырым түгіл, осы сәт сөзім артық,
Шамданбай-ақ шабытым шешінеді.
Бір жұлдыздың ілкіде көзі тартып,
Шала ұйқылы мас бұлттар есінеді.

Толық

Үміт

Жалғыз үміт жаһанмен жағаласып,
Бақытымды табармын кеш қалсам да.
Сүйген күлсін, махаббат мазаласын,
Өлең мені тастама ешқашанда.

Толық

Өкпелімін

Табиғатта тыныштық сезілмейді,
Күн шуағын көбірек төккенімен.
Жеңілтектеу қала көз тез ілмейді.
Оралмайсың сен неге? Өкпелімін.

Толық

Күзгі Алматы

Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.

Толық

Аман жүрші, әкетай

Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы — әке, сенің барлығың
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.

Толық

Ұмыта алмай бір жанды

Қалтырайды көктемге терек жетпей,
Айбынды аяз қалада қыдырады.
Мен отырам ешкімді керек етпей,
Тек ән салса болғаны Қыдырәлі.

Толық

Аман тұрса туған ел

Сөздер емес, сезімдер дәптерімді,
Айналдырып махаббат майданына.
Мұң аймалап отырған сәттерімді,
Айырбастай алмаймын тойларыңа.

Толық

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.

Толық

Бақыт

Көзімді шаттықпен жуғанмын,
Ақынды миллион ой жегенмен.
Бекеттің жерінде туғанмын,
Дәм татып мейірім дегеннен.

Толық

Аппақ тегіс өңірім

Аппақ тегіс өңірім,
Қара түске қосылмай.
Шіркін адам көңілі,
Ақ болса ғой осындай.

Толық

Дүниенің дым болмай думандары

Дүниенің дым болмай думандары,
Дарбазадай қалаға сыя алмаймын.
Қабағымды ұғынғыш туғандары,
Ашық-шашық, ауылды қиялдаймын.

Толық

Ғашық болмай адамдар

Ай екеуміз сырласып, басыламыз,
Ол — аспанда, мен жердің бұрышында,
Бірде жылап, бірде мұң қашырамыз,
Бір әдемі аңсау бар тұрысында.

Толық

Қара өлеңнің хандығы

Бақыт қайда? Дауысым қайдалаған,
Бәлкім, барып қайттым да қасына мың.
Алатаудың ақ төсін аймалаған
Қара түннің тығылып шашына мұң.

Толық

Жалғыздықтың құшағында жалықтым

Жалғыздықтың құшағында жалықтым,
Жалқы өткен күндерімнен өзіңсіз.
О, тәңірім, мейіріңе қарық кім?
Ерінім – құрғап қалған теңіз,

Толық

Көктемсіз көшелерге

Көктемсіз көшелерге
Күз кілем төсегенде.
Қуаныш жоғалады,
Бар болған кеше менде.

Толық

Кәрі Каспий өзіне қаратады

Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Бір сыр бағам.
Сіз жайлы айтар ма еді?!
Толқындарды үздіксіз жаратады,

Толық