Желтоқсаным!..
Желтоқсаным!
Алынбаған қамалым,
Ашылмаған аралым,
Асқардағы Дарабоз,
Жүрегімде жыр оты жанса егер де,
Парасаттан түйір дән болса менде.
Бәрі де, бәрі дағы сенікі – Отан,
Ақтық сыр да – ажал кеп алса демде.
Беу, жас ағаш,
Балғын өмір балапан,
Тұр ма сүйіп еркелетіп құба таң?
Сенің нәзік жапырағыңды қолаң шаш,
Қасиетті зәузаты Қанай шалдың,
Қанайы деп бүгіннің сені айтармын.
Тоқпақ жалды тұлпарды, уа, дүния,
Тоқсан бестің торына қамай салдың!
Мөп-мөлдір сезім іздесең,
Елестер көзге мұздай таң.
Зергері сөздің кім десең,
Алдымен, Ғабе, сізді айтам.
Ардақты дос,
Алматыға бардың ба?
Астананың сырларына қандың ба?
Мұхаң отыр мұхит оймен тербеліп,
Әупілдек көл басында
Әнмен жанын тербеген.
Ажал-құрық қасында,
Азабы жоқ көрмеген.
Жебір заман былапытын жепті ғой,
Жалбыр тонын шешпей ақыр өтті ғой.
Тырнағына татымайтын жандарды
Жүз Мағжанға алмастырман депті ғой.
Жұртым қазақ деп елжіреген еді жүрегі,
Бақыт, махаббат жолына түсуін тіледі.
Заңсыздығымен күресу үшін заманның
Заң біліп шыққан заңғарлардың зият дүрі еді.
Төңкеріліп дүние кезегімен,
Ақын кетіп барады өз елінен.
Ақтарылған жыр болып ашу-ыза,
Ар-намысы түйрейді өзегінен.
Астана байтақ басында
Кенекем қонған тұғыр-ай!
Кекілік Сеңгір қасында
Қиылған шәһид ғұмыр-ай.
Қоңынан ет кесетін жақын жанға,
Ағынан жарылатын асыл зада,
Апарған бізді бастап Байқоңырға
Қайран дос Құттаяқов Шәкизада.
Қазақстаным – қанаттым,
Жайдарлы шуақ жанаттым.
Құрыштай құйма алтыны
Азаттық атты сабақтың!
Бермей жүр тыным ғұндарда болған бір ғадет,
Ғұндардың жайын айтпайтын болса – жыр
нәлет.
Мазасызданып
Даңқы шырқап шыққан шақта асқарға,
Достоевский ақтарды сыр достарға:
Байқаңыздар сандықшаны мына бір,
Жан тербейтін жұмбағынан бос қалма.
Бала жастан ойымда, қиялымның көркі еді,
Шошала тас жайында ғажайып бір ертегі.
Алып келген әріден қариясы, данасы,
Жырлаушы еді сол жырды азаматы, баласы,
Сезімді ғылым не қылсын,
Ғылымға ғылым қажет тек.
Ғылымды ғалым кемірсін,
Ақын қайтеді оған өбектеп.
Құдайым рахметiнен құр қылмасын,
Бастаймын Бiрәлiден жырдың басын.
Нар жүгiн заманының көтерiсiп,
Сүйсiнтiп, сұқтандырған сұңғыласын.
Қабанбайдың соңынан ерген еді,
Қалмақпенен соғысып жеңген еді.
Жүз он ұлы жүз он сан ауыл болған
Шақантайға қандай ер тең келеді?
Атыңнан айналайын Қанай баба,
Жырламай жайланайын қалай ғана.
Мұңданып аруағың мұнартқандай,
Жарқырап нұр шашқанда талай дана.
Сайын дала...
Сақарасы Торғайдың,
Сайын дала сағынышын толғаймын.
Тоқсан толғау –
Айтайын тыңдасаңыз сезініп,
Бір әжей мен жолым түсті кезігіп.
Ішіндегі сырын айтар жан таппай,
Отыр екен жалғыз өзі езіліп.
Қазақ деген батыр ел ғой мәңгілік,
Ат үйретіп, көкпар тартқан сән қылып.
Қазы, қарта, қымыз, қымыран төл азық.
Бабалардың жолына еріп жалғасып.
Анамның саясында ер жетіп ем,
Аяулы ақ бесікте тербетілген.
Анаңдай ақ жаулықты асыл жанды,
Таппайсың айналсаң да жер бетінен.
Ешқашан да қарағым,
Ана жанын күйреме.
Дүниедегі пенденің,
Қайран орны бір төбе,
Білмедік біз өмір бұндай шырғалаң,
Аттаған соң, ақыл жасты таңқалам.
Болып едік баласы біз ойынның,
Қазір ойлап, бола алмаймын қылқалам.
Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.
Халқым, қайран қазағым,
Қолың ашық жомартым.
Өзге елдің жұртына,
Жаны ашыған қарағым.
Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі