Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Хоронгон

(Боки Рахим-Задаға)
Күз салса да құрығын,
Жүдемеген жұтап тал.
Мүйізіндей бұғының,

Толық

Қаршыға

(Әлжаппар Әбішевтің аузынан)
1
Қаршыға ұқсап көктің нүктесіне
Қалықтап тұрды алмай түкті есіне.

Толық

Скульптор

(Хакімжан Наурызбаевқа)
Ұйықтамай түндер ол шыққан
Кеудесін кернеп бір арман.
Құдайдай құйып балшықтан

Толық

Үнсіздік

(Мұхтар Әуезов қабірінің басында)
Ұлы деп мәңгі-бақи аталатын,
Аяулы жанның іштей атап атын.
Басында қабірінің тұр халайық

Толық

Қош бол, қайран ардагерім

Алатаудың түнеріп төңірегі,
Бүкіл дала еңіреп егіледі.
Кеудеде бір бұлт атып найзағайын
Жаңбыр болып көзден жас төгіледі.

Толық

Есіл кеші

(Қабаш Оспановқа)
Тастады өзін арқа ашып,
Арқа — өзен, бал құрақтар...
Жерді сүзіп, тарпа басып,

Толық

Шеберлер

Біздің үйге жұмысқа,
Келді ағаш шебері.
Қойып жатты бұрышқа,
Сом балғаны, шегені.

Толық

Алшыңнан тұр да жүзге жет

Қолды-аяқты баладай,
Қарасаң шағын тұлғасын,
Жастарға туған ағадай,
Елуге кепті бұл Қасым.

Толық

Сөнбейтін жыр

Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.

Толық

Өлеңнің аманкелді батыры

Өмірің бүкіл қазақ өміріндей,
Бітіксің Қостанайдың егініндей.
Солтүстік аспанынан бұлттар ауып,
Күн көзі жарқылдады көңіліндей.

Толық

Қылыш

Даладай дастарқаны иен дүние,
Дәкеңнің әнге басып кең үйінде.
Отырдық ішімізден разы боп,
Жібектей жеңгеміздің пейіліне.

Толық

Қазақтың чайковскййі

(Мұқан Төлебаевқа)
Көктемің келді өзіңнің
Сызылтып тағы сиқырлы ән.
Көктемдей еді сезімің

Толық

Күйші мен тау

(Әбікен Хасеновке)
Кешкілік алып еркін дала тыныс,
Уыздай ұйыды бар жаратылыс.
Ақпады атырапта жұлдыз — киік,

Толық

Комбайншының баласы

Арқасын аптап күн қарып,
Ақ жүзі желге тотыққан.
Еңбекпен дала суарып,
Ерлікке оны оқытқан.

Толық

Өрмекші

Өрмекші алмай тынымды,
Күні бойы болдырып.
Ұстауға ұшқан шыбынды,
Тастады бір тор құрып.

Толық

Терек пен тал

Теректің ұрлап жалынын,
Кетсе де жылдар еңкейтіп.
Жанында жайып тамырын
Талдар тұр оны көркейтіп.

Толық

Қысқы күн

Жөнелді жылы жаққа қаз,
Көлінен қуып қыс деген.
Жайылды жерге ақ қағаз,
Жазулар әлі түспеген.

Толық

Сия сауыттың паспорты

(Ә. Тәжібаевтың 50 жасқа толған
мерекесінде оқылған өлең)
Шыңдарын аялаған аспан сүйіп,
Оралдың таулары бар асқан биік.

Толық

Гетенің емені

Ойнатып Гете өлеңді,
Құмарын жанның қандырған.
Бойлатып көкке еменді,
Мұра қып артқа қалдырған.

Толық

Елағасы

(Елубай Өмірзақовтың 60 жылдығына)
Қазақтың ұлан-байтақ кең даласы
Дейді әр кез Елубайды «Елағасы».
Арман не тисе осындай сыбағасы,

Толық

Кішкентай адам

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Күнбағыс

(Шоқанның қабірінде)
Қарайсың өткен күнге алыс,
Қабірді қайта айналып.
Жалғыз тұр сонда күнбағыс,

Толық

Ғафур гулям

Арпапайдың көшесінде тұратын,
Жолдас маған өзбектегі ұлы ақын.
Алпыс жылға аяғынан шалдырмай,
Жас күнінің сақтаған нұр,

Толық

Ақын өлімі

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Лермонтов үйінде

Алдында Кавказ аңғары
Отырды ақын көзінде от.
Осы үйде оның бар жаны,
Құйылды нәзік сезім боп.

Толық

Суретші

Ақ қағаздың жүзіне
Алуан бояу түсіріп.
Қадап көзін сүзіле
Ойын құстай ұшырып.

Толық

Баяғы сөзің әлі есте

(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,

Толық

Ілияс

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Кочегар

Өмірдің оты ойнап жанарында,
Кетеді жұмысынан таң алдында.
Кетеді жылылығын жұртқа беріп
Түтінді тұндырып ап қабағына.

Толық

Малшы

Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.

Толық

Маяковский музейінде

Жалғыз оқ,
Жалғыз от
Өлтірді ме,
Өртеді ме ақынды?

Толық

Сезіну

Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.

Толық

Күн көзі

Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.

Толық

Дән

Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,

Толық

Туған жермен сырласу

Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.

Толық

Жыр тасқыны

(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,

Толық

Индиялық досқа

Қалыпты ол кез жадымда,
Еді осындай күн ашық.
Алматының бағында
Көп қыдырдық сырласып.

Толық

Редактор

Көп көздерден қаралып,
Қолдан шыққан әр әріп.
Қорғасыннан құйылып,
Біткенінше қаланып,

Толық

Гүл сатушы бала

(Шетелге барған бір жолдастың
аузынан)
Нью-Йоркті болар емес түсініп,
Темекінің түтінінен іші бұлт.

Толық

Шахметке

Келіншек пен қыздардан,
Келсе де кейде жасырғың.
Көрініп қалар күз шалған
Қырауы самай шашыңның.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер