Күн көзі
Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.
Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.
(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,
Қалыпты ол кез жадымда,
Еді осындай күн ашық.
Алматының бағында
Көп қыдырдық сырласып.
(Шетелге барған бір жолдастың
аузынан)
Нью-Йоркті болар емес түсініп,
Темекінің түтінінен іші бұлт.
Өмір шіркін жалт беріп қас қағымда,
Жанды ол лаулап Польшаның аспанында
Қоштасуға ақтық оқ атылмады,
Қойылмады тәні оның жас қабырға.
Гүлдің бүгін қонағы,
Керме иықты жеңгейлер.
Көтерілді жоғары,
Кере құлаш кернейлер.
Тас қияда жел бөгеліп,
Тұнған қалың жыныс бақша.
Барады жай дөңгеленіп,
Ай бір сомдық күміс ақша.
Сонау түнек заманда
Еркін құлаш соза алмай.
Тұрды Пушкин жағаңда,
Нева, сенен көз алмай.
Оқтан, аштық апаттан
Халі бітіп қаусаған,
Бейбіт күнді аңсаған,
Жатыр мүнда қанша жан.
Мраморлы ақ жары —
Қорған алып
Қыста қарды жамылған жер жүзіндей.
Финляндия вокзалы —
Сонау алыс Испания жерінде,
Оқ ішінде қарады ол өлімге.
Қиыр Шығыс аспанының астында
Жаралы боп жатты Хасан көлінде.
Жаздың ыстық күнінде
Соғады үйтқып жалын-жел
Жатты қайың түбінде
Жаралы бір жауынгер.
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Жаутаңдап қарап дала тұр,
Көз жасын сүртіп жаңа бір.
Хабарсыз ұлын сұрауға
Жолыңды тосып ана жүр.
(Муза Заслонова)
Сонау бір жылы ел өткен
Еске алса соғыс өзенін.
Қуарып өңі кенеттен
Тарихын талай жас жаттап,
Болатын талай жылға аңыз.
Бір мұнара асқақтап,
Аспаннан қарап тұр жалғыз.
Дегендей-ақ сырымды сұраспай ұқ,
Қос қарағай тәкаппар тұр қасқайып.
Құлапты ер кеудеден оқ тигенде
Екеуіне қол артып, құлаш жайып.
Төрт жыл жаумен атысқан,
Кезген тау, тас қиясын.
Келді жігіт батыстан
Іздеп ұшқан ұясын.
Арманшыл асқақ талабы
Биіктен бақыт іздеген.
Шарлаған құстай ауаны
Аспаннан ақ бұлт — қыз көрем.
Наполеон тұр әрең
Баяғыдай жоқ халі.
Қашты талай жырамен
Қуып орыс оқтары.
Қойныңа ендім құмартып,
Орманға толы өлкеңнің.
Түтіннен түсің мұнартып,
Сен кеше жанып өртендің.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі