Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (250)

Қар жауғанда

Қар жауғанда
Дархан дала жаңғырып,
Қара жердің тамырына қан жүріп,
Бұрқ-сарқ қайнап,

Толық

Жел болсаң

Жел болсаң –
Шалқуың керек.
Көл болсаң –
Толқуын керек.

Толық

Қарағанды қысы

Алқынып, алты ай бойы аласұрып,
Буады бура боран баласынып.
Көшеге желең шыққан қыздардайын
Қайыңды қалшылдатқан қара суық.

Толық

Қарқаралы

Қарағайлы қара орман Қарқаралым,
Бәрі қызық, бәрі арман – шартарабың.
Қия шыңын шыққанда
Кешірмесін,

Толық

Жалғыз арша

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Жалғыз арша, шіркін-ай, мәңгі қалса!
Мәңгі қалса Мәдидің әуеніндей,
Әуеніндей әсерлі жан қуанса.

Толық

Қарқаралы басында – жалғыз арша

«Қарқаралы басында – жалғыз арша»
Деп шырқаған Мәдидің әні қалса,
Тәттімбеттің табаны тиген жердің
Топырағын тап басып танып алса.

Толық

Жезқазған жырлары

Сен Жезқазғансың,
Мен сөз қазғанмын.
Өтіп жатыр өзіңмен бірге менің
Өз көктемім,

Толық

Жезге ұқсайды сары ала таңы, сірә...

Жезге ұқсайды сары ала таңы, сірә...
Жезге ұқсайды қынай бел, қамысы да.
Мынау дала мың мәрте ырза шығар
Қасиетті перзенті – Қанышына.

Толық

Ұлытау

Өткен күннің өрнегін кім ұғыпты,
Суы – зәмзам,
Тасы – асыл,
Гүлі құтты.

Толық

Байқоңыр

Биікке бар адамның жаны құштар,
Кез туды арғымақтың жалын ұстар.
Осылай Сарыарқаның сауырынан
Ұшады күнге қарай самұрықтар.

Толық

Ыбырай ескерткіші

Көз айырмай томдардан,
Төмен беріп бетіңді...
Тұғырында қомданған
Қыран бүркіт секілді.

Толық

Тобыл

Тобылғы түстес тор Тобыл,
Жағаңда сенің ерке гүл.
Қиялымды сен менің
Қияныңа асырып,

Толық

Құшағыңды аш, Қызылорда!

Құштар көңіл ұлың келді,
Құшағыңды аш, Қызылорда!
Сен жасырма сырыңды енді,
Өткен жылдар ізі бар ма?

Толық

Қорқыт ескерткішіне

Таңдай таза,
Гүлдей әлем көрікті
Тағы да бір ескерткішке толықты.
Қорқыт...

Толық

Тұрмағамбет

Емес ол бұл өмірден күліп өткен,
Тілесе – төтесінен тіліп өткен.
Қылп етіп сөз найзасы тиген жердің
Бұрқ етіп шығады екен күлі көктен.

Толық

Жетісай – жеті қазынам

Құштарлықтың күшімен
Келе жатқан бетіміз.
«Жетісайдың» ішінен
Шыға келсе жеті қыз.

Толық

Таулар

Секілді осы арада
Барлық тау, барлық орман.
Астау көл, асау арна
Асқан жер Талдықорған.

Толық

Сіңлісі Сараның

Сен шығарсың шынында
Бір сіңлісі Сараның.
Естілмеген ғұмырда
Тәтті жырың,

Толық

Жеті өзен

Құт бұлақтан
Ытқып аққан
Өртенгендей от өзегі,
Жыраулардай,

Толық

Ертіс жағасындағы қала

Қадірін, қасиетін ұққан жастан,
Әр сөзі тіліп түсер мықты алмастан.
Армысың, аялы ел, саялы жер,
Бір кезде Абай басқан, Мұхтар басқан.

Толық