Көргім келер Мексиканы, көргім келер Перуді
Көргім келер Мексиканы, көргім келер Перуді,
Ацтектердің храмдарын зіл тастардан өрулі.
Көргім келер піл жайылған жунглилі Үндіні,
Көргім келер Иерусалим, Палестина мұңдыны.
Көргім келер Мексиканы, көргім келер Перуді,
Ацтектердің храмдарын зіл тастардан өрулі.
Көргім келер піл жайылған жунглилі Үндіні,
Көргім келер Иерусалим, Палестина мұңдыны.
Қала менің тұғырымдай,
Тағымдай.
Дала бірақ қол бұлғайды сағымдай.
Шопан ұлы,
Басталғандай қайтадан құмар айым
Дөңгеленіп далада туар айым.
Киіз үйдің іргесін түріп тастап,
Көкжиекке көзімді суарайын!
Бір кездегі шаруаның құралдары
Автоматты бүгінде,
Бұрандалы.
Құрыш етін құлақтың жегеннен соң
Төрге шығу әлі бізге ерте ме?!
Ерте болса, турасын айт еркеңе.
Мен бәрібір диваныңа шалқаймай,
Құлай кетем жеңгей жайған көрпеңе.
Шет өлкеде қалайша қамықпайын:
Дүниенің тарлығын анықтайын...
Тарылады тынысым,
Аквариумға
Есіңнен шықпас ойдан ба,
Естінің сөзін қимайсың.
Жаңаны былай қойғанда,
Ескінің өзін қимайсың.
Жүлдегерлер
Жемісіндей әр істің
Жамбысына ие болып жарыстың,
Көк аспанда қартайып һәм жуасып
Тұзы жеңіл тірлікте мендейлердің.
Жолы болғыш алайда сендейлердің...
Бой жеткісі келеді бала қыздың,
Жасарғысы келеді жеңгейлердің.
Бізді неге бұрынғыдай жаз айы
Бейішімен қуантпайды ғажайып?!
Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,
Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!
Қол жеткенге көңіл көгі толмайды,
Толмай жатып толдым деген оңбайды.
Аңғал аға,
Әзір бізге
Бар сияқты сары уайым, сартап қайғым,
Жатып алып кей кезде нәр татпаймын.
Кез алдымда дүние дөңгеленіп,
Шыбын жанды қоярға жер таппаймын.
Бұған құлақ түрмеген түбі арандар,
Тыныштыққа шақырған бір ұран бар.
Сабыр бітіп,
Соғыстан әмір күтіп,
Кеше ғана бала едік,
Сенесің бе?
Жүрміз қазір қырықтың белесінде,
Жоқ есімде көңілді балалық шақ,
Жұмыртқаның сарысындай ішігі
Сап-сары боп құстың шөже-кішігі
Өсіп жатыр...
Өсіп жатыр бір жерде
Қартым маған күнде сәлем жолдайды,
Қала жайы көңіліне қонбайды.
«Айналайын, бәрі де бар шаһарда,
Ал көкжиек онда бірақ болмайды!
Қалай тұрар бұл көзден мұң көрінбей
Ғұмыр қысқа көктемнің гүлдеріндей.
Өмір! Өмір!
Ағызып өте шығар
Сынасаңдар сынаңыздар, сөкпеңдер,
Сезеді ішім — асығыстық көп менде.
Қайтем енді!
Зілдей болып басты мұң.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі