Дарақыға дауа болмас
Алматының ғимараты ығыжығы, қымқиғаш,
Көлеңкелі терезеге күннің көзі нұр құймас.
Мейрамхана баймырзасы, сырахана сұлтаны –
Қашан көрсең қалқып жүзген біздің қазақ ылғи мас.
Алматының ғимараты ығыжығы, қымқиғаш,
Көлеңкелі терезеге күннің көзі нұр құймас.
Мейрамхана баймырзасы, сырахана сұлтаны –
Қашан көрсең қалқып жүзген біздің қазақ ылғи мас.
Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.
Оу, жылдар, желікпегін, желікпегін,
Көңілді өмірге іңкәр жерітпегін.
Барасың қайда, қайда құйындатып,
Қосарлап қос күреңді жегіп пе едің?
Несіне елес қуып, іздедім бақ,
Шаршадым түсемін деп ізге жұмбақ.
Бауырым, тіршіліктің түйір дәні
Болғанмен біреуге – арзан, бізге – қымбат.
Ақтарыл ернеуіңнен, төгіл, жүрек,
Қалмасын қапа көрген өмір жүдеп.
Қобыздай күңіренбей қайғы шалған,
Бір сәтке болайыншы көңілдірек.
Айналды бір суық жел жан қоймасқа,
Шама жоқ жапырақтай сарғаймасқа.
Келсаптың тұмсығындай көп соғылған,
Бұл күнде төбе тықыр, маңдай қасқа.
Мына күннің алды – жаңбыр, арты – қар,
Тоңған жаным торғайдайын қалтырар.
Ғұмыр, сірә, қызылшақа құралай,
Туа сала сан жығылып, сан тұрар.
Суық ызғар соғады дөдегемнен,
Көнбіс едім көк қайыс не деген мен?
Бөбегімнің мұздайды қолаяғы,
Орапшымқап бесікке бөлегенмен.
Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанынай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.
Сұғанақтан сақта, құдай, әр есікті бір қаққан,
Кәрі мыстан тоқым ояр төрде жатқан сырмақтан.
Шамалауға шақ келмейді таразының тасы да,
Қыл мойында парызым мен қарызым бар зіл батпан.
Пенденің қарекеті тұрмыстағы –
Аумаған тасбақаның тырмысқаны.
Алдыңда дайын тұрар қайда барсаң,
Терінің сен илейтін бір пұшпағы.
Ей, перизат, сенемісің,
Сенсің жанның әздегі.
Төккен жасын көремісің
Жүрегімнің көздегі?
Мына дерттің таба алмадым айласын,
Жүрегіме қалай уын жаймасын?
Адамзаттың баласынан үміт аз,
Арашала, Су перісі, қайдасың?!
Арманымды сеземісің, аяулым,
Аққан судай күндізтүні ояумын.
Бір ғаламат ғұмыр кешіп жүремін,
Арасында мың құбылған бояудың.
Ұсынар ем жүрегімді мен саған,
Оты сөнген сорлы жүрек мұпмұздай.
Көңіл түбі жарық сәуле аңсаған,
Қара түнде үңірейген тік құздай.
Сағымдай сан құбылған, айхай, Заман,
Сиқырлы қызығыңа жан тоймаған.
Өзіңе мұң шағамын оңашада,
Абыздай күңіреніп ой толғаған.
Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шырайланып,
Қайта келер түн жақын.
Күн қылтиып көрінсе ай шөгеді,
Қара бұлттың көбесін жай сөгеді.
Әлдеқашан жұғынын ит жалаған,
Қаңсып жатыр жылдардың майшелегі.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі