Екі нұр
Адам егер болмаса ездің бірі,
Сұлулыққа түседі көздің қыры.
Дүниеде ғаламат екі нұр бар:
Күннің нұры
Желпілдемей, желікпей
Жағдайымды сезе ғой.
Оқтан қашқан еліктей
Айқай-шудан безеді ой.
Ай нұрынан,
Күн нұрынан нәр алған
Арман қайда қолаң шашы таралған?!
Қуанышын қанат қылып адамдар
Құрметтесең ата-баба мұрасын,
Қазақтардан табылады жыр асыл.
Сол асылға қосасың да бір асыл,
Үлкендерден бата тілеп тұрасың.
Біз өзіміз жауап емес —
Сұрақпыз.
Желді күнгі суылдаған құрақпыз.
Өтіп жатыр,
Алғашқы емес,
Емес және ақырғы,
Арман талай биігіне шақырды.
Ал мен болсам етегінде тірліктің
Қайтесің, дос, біреулерге өшігіп!
Түйілгенше,
Сыр шертелік шешіліп.
Келмейді деп күдеріңді үзбе, сен,
Арам дәулет, сірә, менен қаймықты.
Алған жоқпын жұрттан артық айлықты.
Жылқыменен,
Түйеменен,
Бұлт баспасын жарқыраған күн бетін!
Жұлдыздары жағылмаса түн бе түн!?
Сөздің күші ақиқатта,
Ағайын,
Шын бақыт қой елдің саған сенгені,
Шайпау сөзді ақиқаттың жеңгені.
Қасымдағы көп адамды ұнатпай,
Кейбіреуден қызғанасың сен мені.
Жапырағын жайып ауыл терегі,
Жас-кәріге көлеңкесін береді.
Не болса да шындықты айтып
Достардан
Арғымаққа жақын тұрар ақындар.
Атың болса — жырағың да жақындар.
Басқаларша
Жүйрігіне заманның
Жасым болса келіп қалды кемелге.
Дәулеттіге есептейді мені елде.
Бір кебеже, бір сандығы бар үйің
Бұл күндері толып кетті мебельге.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі