Түнгі аспан
Түңіреніп түскен кезде сен еске
Білмейтіндей кеткеніңді келмеске
Тірі пенде маған көмек бере алмас
Бере алмайды маған ешкім кеңес те
Түңіреніп түскен кезде сен еске
Білмейтіндей кеткеніңді келмеске
Тірі пенде маған көмек бере алмас
Бере алмайды маған ешкім кеңес те
Жігіт болып сүйген бір кез Әкелер,
Бойжеткен боп Аналар да серт берген.
Сезім-жыр Болса-дағы кей ұғымдар көнерген,
Ізгілікті үлгі тұтып келем мен.
Тағдырым тоғысып айналшы бағыма,
Күндерім жылжумен боларсың жанымда.
Жүзікті ұсыну жалғыз-ақ тілегім,
Еркем,махаббатым.
Сен менің өлеңімнің ішіндесің,
Ойымды ғазал сөзім мүсіндесін.
Шумақтан, бунақтардан өзіңді ізде,
Басқалар түсінбесе түсінбесін.
Қызғалдағы жоқ қырлардан,
Сағынышы жоқ мұңдардан,
Сезімнен ада жырлардан,
Айтылмай қалған сырлардан
Махаббатсыз дүние бос екен
Шын сүймесең қараңғылық дос екен
Еріксіз еліктің ылағындай тамсанбасан
Жансыздық, надандық журекке кос екен.
Махаббат па? Қойшы сол махаббатты
Сынақтары тым ауыр, қатал қатты
Менің мына шын сүйген жүрегіме
Қайғы мұңның жебесін тақап атты
Махаббат па? Қойшы сол махаббатты
Сынақтары тым ауыр, қатал қатты
Менің мына шын сүйген жүрегіме
Қайғы мұңның жебесін тақап атты
Шымқаланың әр жаңбыры сені еске салатын,
Сол үніңді есту үшін әлем тына қалатын.
Сен жазар деп елегезіп, қиын күйде жүрсемде
Күтемін деп, таусылмайтын тағатым.
Сен сүйгенді мен сүйсем айып па екен?!
Айтқан серттен қалайша тайып кетем.
Аягөзде туылып Баян сұлу,
Туар жері Жібектің – Жайық па екен?!
Көз алдымнан дидарын кетер емес,
Бір өзіңе ешбір жан жетер емес.
Тұсау жіптей десе де ғұмыр қысқа,
Сенсіз бірақ күндерім өтер емес.
Өтіпті-ау, жеңгей, дәуренің,
Арман ғой енді бәрі де.
Көзіңнен ұшқан сәуленің,
Нұрлысы-ай, шіркін, әлі де.
Қиын болды-ау, бұл маған қиын болды-ау,
Қиылғаным – бір ала құйын болды-ау.
Жалын жұтып өзіңе жазған жырдың,
Қара бақыр құны да тиын болды-ау,
Мені сендей ешбір жан ұға алмайды,
Көңілімнен ұқса да шыға алмайды.
Бірін-бірі қаяусыз сүйген жандар,
Бірін-бірі көре алмай тұра алмайды.
Айтатын саған, арманым менің көп еді,
Тағдыр-ай, тағдыр, тілімді кесті, бөгеді.
Сарғайып барам, көңілім жасыл көк еді,
Көктемім болсаң, нөсерің қашан төгеді?
Есіл-дертім өзіңе құлауменен,
Бір сен деген бағымды сынауменен.
Сезім деген шырмалып бұғауменен,
Қырық тесік көңілімді құрауменен.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі