Ай, сәулем
Ай, сәулем
Күлкіңнен маржан тамшылағандай,
Көзіңе қайтіп жан шыдағандай.
Несіпбек Айтұлы
Ай, сәулем
Күлкіңнен маржан тамшылағандай,
Көзіңе қайтіп жан шыдағандай.
Несіпбек Айтұлы
Жалғыз шумақ – жалқы мұң
Жұпар демін жұтамын кеп құныға.
Қараңғы деп кім айтты оны,
Сағыныш Намазшамова
Ай, Абылай, Абылай,
Жеңбеген жауың қалмады-ау,
Алмаған жерін аз қалды-ау.
Бетке алсаң әсте коймадың,
Аласарып Ай батқан,
Ай батқанда, аймаққа,
Жұлдыз шоғын жайнатқан.
Аумайды бір құс жолы,
Түнгі аспан – шексіз әлем,
Жұлдыздары – мөлдір өлең.
Ай нұрымен сырласады,
Самал желмен үндескен.
Желсіз түнде жарық ай,
Сәулесі суда дірілдеп,
Ауылдың жаны - терең сай,
Тасыған өзен күрілдеп.
Сен мені бұрынғыша еске аласың ба?
Сол бір кештегі Каспий жағасын да,
Теңіздің толқыны аяғымызға соғушы еді,
Тап бір саған деген махаббатым секілді?
Ақ жүрегің елжіреп бұрынғыша таң қалсын деп,
Естеліктермен сол бақытты сәттерге барсын деп.
Саған арнап түрлі өлең жазып тұрамын,
Сәлде болсын мені есіне алсын деп!
Білемін ұмытпадың сол бір ғажап күндерді,
Ұйқысыз өнкен ай, жұлдыз сөнген түндерді,
Таңға жақын келгенің де, әкең ұрсушы еді,
Қалайша ол да маған бөтен болып үлгерді?!
Каспийдегі борандай еске алам сол шақты,
Жүрегімнен өшпестей сен қалдырған із қапты.
Толқындардың үнімен сырласқан да жүрегім,
Бейнеңді көремін, сен қайтқан сол жақты!
Есіңдеме, ңөңге соғылып титаник батқан кеме,
Салқын судан, мұз болып, аязбен қатқан дене?
Бай болса да аямай, сезімдері қос ғашықтың мұз астына,
Кемеменен тереңге батып, ғашық отты өшкен деме!
Кейбір жандардың жүректері Титаниктей,
Жүре алмайды, сезімдерді кемтар етпей.
Талай жүрек, жаралы сезімімен,
Келмес жаққа батады, Титаниктей.
Қыз ғана қалды ол да уайыммен, мұңға батты,
Ай астында, жұлдызға сырға қатты,
Бар үмітін, сеніммен мұзға шақты,
Ал естелік жүрегіне қатты батты.
Аңыз болып,
Аталған алып кеме,
Дәрменсіз болып,
Осылайша суға батты!
Кеш келгенде алыстарды армандаймын,
Сол үшін мен ұйқымды алаңдаймын,
Арман әлемінде мақсат болған құпия,
Тілектерді тек түн келгенде тапқандаймын.
Жатырмын ақшамнан кейін тапшанда,
Жәймен еседі беттен жел ғана,
Аспан көктен түнек болғанда,
Жарқырады жұлдыздар аспанда.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі