Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. күз

Ілмек бойынша іздеу

Мақалалар (44) Өлеңдер (192) Жоспарлар (30) Мақал-мәтелдер (6)

Қайран да, қайран, қайран күз

Қайран да, қайран, қайран күз,
Жолығып қалдық қайдан біз?
Жетегіне еріп арманның
Тағдыр жолында тайғанбыз.

Толық

Не дейiн саған, қоңыр жел

Не дейiн саған, қоңыр жел, жапырақты үз, жылат.
Алғашқы қар қылаулады, орынынан күз құлап.
Жауа салып ерiп жатқан қарды жақсы көргенмен,
Мұңлық қардың мұң тағдырын түсiнбейсiз сiз бiрақ.

Толық

Күз

Өз қанына малшынып, тағы да бір күн өлді,
Аспан төмен салбырап, бұлтқа айналған жын өрді.
Екілене үдеген есер жаңбыр сорғалап,
Топырақты жердегі есалаң қып жіберді.

Толық

Біздің күз

От жақтырды жауратып
Шыңылтар күзгі тымырсық.
Маздаған от болмаса,
Кемпір мен шал ыңырсып.

Толық

Күз, қыз және мен

Көргенде жапырақтың сарғайғанын
Есiңе түседi екен қай-қайдағың...
Жаңғыртып жер мен көктi, тау мен тасты
Келедi жарым түнде айғайлағым.

Толық

Қараша

Жаңбыршаң бұлт жабағыланды,
Жабылып Күннің қабағы қалды.
Көзайым көктем, жайдарман жаздың
Жапырағы көшіп, сабағы қалды.

Толық

Күз

Жанымды жейді жабағы бір мұң...
Ашылмай қойды-ау қабағы күннің
Бір тамшы жасты салмағы зілдей
Сарғайған гүлдің сабағына ілдім.

Толық

Күз

Базары құстың тарқады
Бадана көзді Балқаштан.
Бақсының күйін тартады
Жалаңқай өлке,

Толық

Күз

Сұрғылт аспанның құрсағын
қақ жарып шұбырған керуен,
Тоқтап қалған сағаттың
ауыр үнсіздігін есіме салып...

Толық

Қараша

Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?

Толық

Күз элегиясы

Күз.
Солғын жапырақтардың сарғыш бояуы
Ескі ғашықтың есіл жүзіндей
Сағыныш лебін сапырған.

Толық

Күз

Күз.
Айналам сап-сары,
Сап-сары атырап.
Алдыма кеп құлайды,

Толық

Күзгі мұң

Сарғайып жатты кешегі жасыл жапырақ,
Мүлгіді сосын айналадағы атырап.
Қайтқан құстардың қанат суылына қаныққан,
Шайырлар бүгін күз жайлы өлең оқымақ.

Толық

Жапырақ жауған сары күз...

Ақ қағазға түсіріп сырын сыйған,
Қалай ғана туған ел қырын қиғам.
Жапырақ жауған сары күз сәуле шашып,
Жабырқаған жаныма нұрын құйған.

Толық

Күз

Сұп-суық күзгі леп,
Күзгі леп сүзгілеп
бұлтты бұлт тықсырды,
тықсырды, сұп-сұр ғып

Толық

Күз қызымын

Өмір неге салады өктем көзін?
Мәңгі қатар жүреді от пен төзім.
Күздің қызы деді де көрінбейді,
Неге маған қимайды көктем өзін

Толық

Күз

Күннің бүгін салыңқы қабағы,
Аспанды сұр бұлт жабады.
Түнеріп жақтырмайды ешкімді,
Мұңын шағып, қоштасып,

Толық

Күз

Естілмейді селдір сары
жапырақтар сыбдыры,
Жел уілі басым түскен
сұрғылт қабақ күз күні.

Толық

Күз

Жат жұртқа ұзап кеткен соң
Сыңсып қыз-көктем,
Жаз-аруды да ұзатып салып
Күз жеткен.

Толық

Күз сарыны

Иесіз бақ төрінде шымшық үні –
Хабарындай мына күз дүрсілінің...
Жапырақтың, қарашы, күрсінуін,
Жүрегімнің, қарашы, тұншығуын...

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер