Көктемнің кезі
Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,
Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,
Наурыз бенен өліарасы сәуірдің
Сілкінетін кезі көктем – дәуірдің.
Қоңыр төске қонар кезі ауылдың,
Қунар кезі көктем күткен қауымның.
Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар,
Қырлардың көгін өсіріп, көңілін ашар дауасыңдар.
Қара жер қатаяр еді, аспанның нұры
Жасыл шалғындарменен жасауламасаңдар.
Тағы да көктем,
Тағы да келді мәңгі май,
Мойылдай көктің мөлтілдеуін-ай, мөлдірі-ай,
Аспанның жүзі ашылды ма екен дәл бұлай,
Сеңсеңі жасыл, көрпеші гүлді беткей, шың,
Көп болды көлбеп көзімнен бір сәт кетпейсің.
Көкекке мініп, италақазды жетекке ап,
Көктемім менің, көмекке маған жеткейсің.
Мына дүние көктем сайын көктейді,
Тағдыр адам мүмкіндігін шектейді.
Сені сүйіп өту үшін жалғаннан,
Жалғыз рет сүрген өмір жетпейді.
Сұлу Сәуір,
Күле қалсаң, саған қарап жымиып,
Ал жыласаң, ауырады жүрегім.
Көктем-көркің келбетіңде бұйығып,
Сиқырлы еді-ау жаңбырлы көктем,
Мәңгілік арбап мені ертіп кеткен.
Тірлік пен өлең соңыңда жүріп,
Сендерді қалай ұмытып кеткем.
Барлығы ұмытқандай мені мүлде,
Көргем жоқ бұндай азап өмірімде.
Жолданбай қалған кейбір хаттарымдай,
Жазылмай қалған шағым көңілімде.
Көктем кешiктi
Көңiл жабырқау. Көктайғақ
Көше талдары көкке қол жайған көп бейбақ
Көп керек емес Алматыға да, маған да
Тырналардың тізбегі анау, тізіліп.
Найзағай да жарқ етті бір кіжініп.
Шыққа оранған қызғалтақтың бойынан,
Бір тамшы шық Сырғып түсті үзіліп.
Тау бөктері,
Мамыр айы, ұнап тым.
Тыныс алдым жағасында бұлақтың.
Таңмен бірге қауыз жарған еңілікгүл,
Мамыр айы,
Қыс па, күз бе білмедім.
Күнім салқын, қара суық түндерім.
Мамыражай майда жауған ақ қардай,
Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.
Әннен гөрі сезімнің жыры қымбат,
Сақтап қалған жүректің сыры қымбат.
Бізде өрік гүлдеді, биыл тағы,
Дәнінен де, өріктің гүлі қымбат.
Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?
Таң бозынан тұрдым дағы,
Күннің нұрын көп іштім,
Алатаудан көлбей түсті,
Еріксізден өбістім.
Көші-қоны шақтарында
Тал бесік атан қомы, ат жалын да...
Астында ақ жауынның малшынбайды,
Кек мұз бен сызын сезбес ақ қардың да.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі