Өлең маған ғашық-ау, мен өлеңге
Өлең маған ғашық-ау, мен өлеңге,
Ұқсаймыз ба Қыз Жібек–Төлегенге.
Айнымайтын
Отаным бала-шағам
Өлең маған ғашық-ау, мен өлеңге,
Ұқсаймыз ба Қыз Жібек–Төлегенге.
Айнымайтын
Отаным бала-шағам
Шемен ойды қозғадым шерленген соң,
Қалың қамыс секілді тербелген соң.
Ағайындар мені де «Балаш» десін,
Ие болса бопты да өлгеннен соң.
Айбыны асқан Атилла,
Қыпшақтарды ел еткен,
Көшпенділер көсемі,
Керегесін кең еткен.
Дүниенің тылсымын,
Қара жердің ұршығын,
Ұқтырдың-ау пендеге,
Көк аспан мен Күн сырын.
Нұры жауған Алланың
Әзіреті Сұлтаным,
Мүшірікке бас болған,
Ұлы Пірім, сұнқарым
Өлең жаздым өрелеп,
Өзің желеп-жебе деп,
Түркістаным керемет!
Жыраулар мен хандардың,
Келтіре алмай қор болдым елесіңді,
Мына түнге елесің неге сіңді?
Жер-дүниеге өзімді сыйғыза алмай,
Уақыттан көрдім-ау көресімді.
Әкелер-ай болашақты аңсаған,
Перзент үшін тіршілікте шаршаған.
Есейгенде кештеу біліп қадірін,
Әкесіне жете алмай жүр қанша адам?!
Нені «айтпайды» Қаратау,
Салып көрсең зердеге.
«Қара шаңырақ» деп атап,
Қадірлеген ел неге?
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі