Ғибратнама
Япырмай, кессем бе екен мен тілімді,
Үйрендім қайдан өнер, көп білімді.
Өткіздім қасірет пен қапалықта
Қызықты ойнап-күлер мезгілімді.
Япырмай, кессем бе екен мен тілімді,
Үйрендім қайдан өнер, көп білімді.
Өткіздім қасірет пен қапалықта
Қызықты ойнап-күлер мезгілімді.
— Қалайын бір тыныстап,
Жазшы, құрбым, жақсы өлең!
— Тұрсың қызыл гүлге ұқсап,
Жыр асып па нақ сенен?!
Жарым-жайсыз, ұнатпаймын мен оны,
Ұятым да бетке шығып келеді –
Жұрт көзінше азабымды, жанымды
Тілдейді кеп. Сүйтіп тірі көмеді.
Сен жайлы өлең басылды газеттерде,
Күніне сан жаттадым есіміңді.
Саған ұшып жетер ем қажет жерде
Көрінсеңші, болсаңшы кешірімді.
Дәнекер болған өлең мықты жәй.—
Өшер ме сол күн көңілден.
Сол күні саған,
Кегендік қыз-ай,
"...Марқа - сөзді ұйқасқа көгендеген,
Өзгеше бір әлем ғой өлең деген.
Өлең деген- құрылыс өз алдына,
Құрылысын өткізер көп әрлеген".
Жалтармай сөз айтқанмен түнге тура,
Зарыңды ұқтырып көр күлбет ұлға.
Басында бабалардың жанған шырақ,
Болармыз, байғұс өлең, кімге тұлға?!
Сырым бабам-ай, Аршыландарға
есе бермей кеткен Қабылан,
Сені көргенде қайырсыз хандар
түңілген табыт — тағынан.
А, мына көлденең жатқан қара шың,
Бір беті биік Боз Сеңгір.
Сол екеуінің арасын
Боз атпен түнде кезсең бір...
«Абыл –зергер, Қашаған – ұста,
Абылекеме кім жетсін...»
Қашаған Күржіманұлы
Запыранын өмірдің,
Өмір деген-тамаша сенесің бе,
Қайта-қайта сүрмейсің келесіде.
Жек көрем деп налисың өміріңе,
Ал өміріңді өзгеге бересің бе?!
Өлеңде атыңды атап жазбасын,
Айтасың анда-санда аз ғана сын:
«Жатады өзге ақындар өліп-талып,
Сен неге салқынсың?» – деп назданасың.
Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр.
Соғыс! Соғыс! Сен кеткен қасіретті ең?
Табылар ма осынау қасіретке ем?
Жыр шумағын шашудайын шашып мен,
Ел қорғаған ерлерге тағзым етем.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі