Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (18) Өлеңдер (480)

О, туған жер, өз деміңді бір алған

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Айлар, айлар барады өтіп сан айлар

Айлар, айлар барады өтіп сан айлар,
Ағарады сақалдар мен самайлар.
Адам шіркін қартаюды санайды ар,
Айлар, айлар, барады өтіп сан айлар.

Толық

...Әлі жүрмін. Түк бітірген жоқпын мен

...Әлі жүрмін. Түк бітірген жоқпын мен,
Іш қазанын жалайды ыза от-тілмен.
Алып, алып көп үмітті көп күннен,
Деп кетем бе түк бітірмей өттім мен?

Толық

Көремісің, көз?

..Жібек бұлақ желкілдейді, бар ағы
Кәрі әжемнің шаштарындай жаңағы;
Тасты шашып, тау құлағын жарады,
Көлки құлап, толқын ұзап барады.

Толық

Шіркін өлең!.. Күркіреген толқындар

Шіркін өлең!.. Күркіреген толқындар,
Осынша үнді барады өзен қайда алып?
Мұнда қандай құдірет бар мен тыңдар,
Көрсем бе екен ойланып?

Толық

Буын

Әй, осы бір... буын деген бір «бәле»
Әкелем деп отыр екен жырға не.
Он бір, сегіз.... шыдай алман, әй тегі,
Ал егерде он бес болса қайтеді?

Толық

Тұрмыз, міне, вокзалда

Тұрмыз, міне, вокзалда...
Үлкен де тұр, кіші де тұр, тұр бәрі.
Құлақта тұр таңғы желдің ырғағы.
Сықыр еткен кей ботинка табаны

Толық

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп,
Мен отырмын бір төбені мекендеп.
Анда барсам мына жақты көрмеймін,
Мында келсем ана жақты көрмеймін.

Толық

Көкте жұлдыз, жерде жұлдыз

Аспан жаққа шақырады мені өлең,
Шақырады аспан төніп тұрып төбеден.
О, жұлдыздар, алыс едің сен неткен,
О, жұлдыздар, жақын едің не деген!

Толық

Көк те жұлдыз, жер де жұлдыз – бәрі ұшқын

Көк те жұлдыз, жер де жұлдыз – бәрі ұшқын,
Жұлдыздардың сәулесімен жарыстым.
Тербеледі теңіздері сәуленің,
Сол теңізге батып-шығып әуремін.

Толық

Көктем әсерінен (1 басылым)

Уылжып тұр, күмілжіп тұр бар маңай –
Көктем деген осы екен ғой… арман-ай!
Гүл төсіне қонақтаған көп бояу
Көз шіркінді қояр емес арбамай.

Толық

Таңға тапсырма

Сағымды таң, самала таң, нұрлы таң,
Тыныштыққа қарауыл боп тұр бұтаң.
Боз сәулеге беті-қолым жуып ап,
Сұлулықтың мөлдірінен бір жұтам.

Толық

Күншығыс қызыл туын көкке байлап

Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.

Толық

Тау толқындары

Өзенін өргізіп тау алса ғана,
Қарайды қарауытып сан салаға.
Қайтеді ей, мына толқын, құла толқын
Жартастың төсін сорып тамсана ма?

Толық

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.

Толық

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.

Толық

Тау төсі ақ көбік, ақ айран

Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.

Толық

Күн батарда

...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
Қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.

Толық

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.

Толық

Айырлар

Батылдау сал айырыңды, сал былай:
Копаң етіп көтерілсін шөмеле.
Көлеңкеңнен қимылыңды аңдымай
Бер еркіңді мынау шымыр денеге!!

Толық