Зар заман
Кез болған соң кер заман біздің баққа,
Жау жарағын асырып, міндік атқа.
Ел бастайтын ерлерге бұл бір зор сын,
Жаңа талап, жас ұлан, қарап жатпа.
Міна заман кімдікі
Қалі бардың заманы
Қорасында мың мыңдап малы бардың заманы
Қалта ортайса қайтадан
Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды,
Ындыны толмайтын бір өңеш болды.
Отыз жыл ойрандалып келген ордам
Оңалып кете алмайтын емес болды,
Кеше бардым ауылыма аяндап,
Үйге жетіп..
Тұрып қалдым аялдап.
Əжем отыр,сүтті тартып қаймақ қып,
Жақсы өтіп, бұл күндерде жаман қалды,
Кім мұнан басын құрттап, аман қалды?!
"Жүк-тайлаққа, - дегендей, - ел- бойдаққа",
Құлға тендік бір тиген заман қалды.
Түркістан. Тұран. Бір кезде тұлғалы мекен,
Тұнығындай қайнардың мұңданып өтем.
Туған жерге деген бұл махаббатпен
Мың жыл бұрын біз неге тумадық екен?!
Сауысқан, ала қарға — құстың құлы,
Басталар ақырзаман жылқы жылы.
Шақырып кәпір соқты сұрап алдың,
Түзетіп ала алмассың, сірә, мұны.
Жүкті алды "Жүдеусің", - деп пілден піше,
Жабы озып арғымақтан, алды мүше.
Бектердің, белдерінен қалды түсіп,
Күмбезді күміс кемер, алтын кісе.
Заман мәнін, адам жанын аз біліп,
Ішкен тамақ, киген киім мәз қылып,
Шыныменен өтеді ме бұл ғұмыр?!
Алдап-арбап лауазым мен шен-шекпен,
Арғымаққа жақын тұрар ақындар.
Атың болса — жырағың да жақындар.
Басқаларша
Жүйрігіне заманның
Тегіс жерде жығылып,
Алып-ұшып жүремін.
Ауызыма тығылып,
Алқынады жүрегім.
Көктем боп гүлдеп көзімде,
Көңілді талай бұзған бақ.
Қызығым ба еді
Кезінде
Өлеңді неге отырмыз дүрілдетпей,
Ай-хай, заман-ай.
Қалайық дүрілдетіп заман өтпей,
Әй, уәй.
Дегенде ырғи-қырғи,ырғи-қырғи,
Қанаты құйрығынан ұзын қырғи.
Барынды оралыңның ойна да күл,
Барады өтіп заман сырғи-сырғи,
Хабибі - хақ сәруәрдайын,
Әбубәкір, Омардайын,
Осман, Али - һайдардайын,
Әділ патша табылмас-ты!
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі