Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (36)

Арман

Арман дейтін - арғымақ,
Шындық дейтін - шабан ат,
Үстіне жатсын жар құлап,
Шабатын әлін шамалап.

Толық

Арғымақ

Қыпшақтардың ой-хой, құба жондары-ай,
Жер тарпыған тұлпарын айт, тұлпарын!
Шар айнадай сауырына қомдап ай,
Арғымақ жүр

Толық

Археология

Жер үстінде қызыл төмпек құм қалды,
Талай шөптің қыршып кетті тамырын,
Археолог қырнап-жонып жылдарды,
Ғасырлардың аршып жатыр қабығын.

Толық

Қандай екен сүйіктіңнің жанары

Келісті екен, келісті екен ғашығың.
Айтып жібер біз де естиік, аты кім?
Білем шашын, білем қасын, көзін де,
Бірақ, атын әлі білмен өзім де.

Толық

Аю мен дәрі

Аю жатты ауырып,
Безіп астан, дәмнен де.
Кетсін деп ол сауығып
Дәрі келді жәрдемге.

Толық

Адам қолы талай жауды жайратқан

Адам қолы талай жауды жайратқан,
Адам қолы талай бауды жайнатқан.
Адам қолы тіккен талай кебінді,
Адам қолы жуған талай жөргекті.

Толық

Туранбике ханшайым

Құшақ жайып қарсы алар жан
Пекиннен де табылғаны-ау!
Сенейін бе, сенбейін бе,
Кімді көріп тұрмын мен?

Толық

Ауа

Сәби жұтса - жайраңдайды, күледі,
Ару жұтса - албырайды гүл өңі.
Кәрі жұтса - қарт денесі жайылып,
Жай табады ентіктірген жүрегі.

Толық

Сайге-хоси

Бұл жалғанды қой, тегі,
Суалған гүлдей солмақ жұрт.
Әп-сәтте өшіп хабарым,
Мен де семіп қалармын.

Толық

Әйел күлкісі

Анау бір кезде келіндер
Көрпесін жаңғыз жамылған.
Өрт қойнына еніп жер,
Жастықтар жасқа малынған,

Толық

Абайла, бауырым, абайла

Абайла, бауырым, абайла,
Ала керме, у ұрттап,
"Абайла!" деген Абай да,
Ұнатпасаң да, ұғып бақ.

Толық

Ойлар

Дүние деген жәрмеңке:
Келдің екен - көріп кет!
Дүние деген жәрмеңке:
Алдың екен - беріп кет!

Толық

Теңіз жағасындағы ой

Мекен етіп көкшіл теңіз, көкшіл аспан ортасын,
Тұрмын басып құзар таудың қына басқан жартасын.
Төменде мың иретіліп бұрқыраса көк толқын,
Төбемде шың шуақтайды күнге тосып арқасын.

Толық

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос,
Тепсінісіп шығатынға,- дедің бе екен,- тақым бос,
Тепсініскен бабаларың тентіресіп кеткен-ді,
Ойқастамай, ойласайық, одан да, бауырым, ақыл қос.

Толық

Қасымға

Ақынның өшті әр демі
Жаныңның сырын бүкпеген,
Бітіпті тірлік сөйлемі
Өлім деген нүктемен.

Толық

Исса

Байғұс құс жауы тор құрған
Қамығады, қараса
Көбелекке шарқ, ұрған.
Күн ертең терек кесілмек,

Толық