Күз, жүрекке сыбырлаған сырлы маусым

Күз... Бұл мезгілді сөзбен емес, жүрекпен сезінген абзал. Себебі күз, табиғаттың ғана емес, адамның да ішкі әлемінің әсем өзгерісін айнадай көрсететін сырлы шақ. Жаздың қызуы басылып, күннің алтын нұры жұмсақ қоңыр салқынға айналғанда, әлем кенет баяу қозғалып, бәрі терең бір ойға шомғандай болады. Сол мезетте күздің сыбдыры жаныңа жайлап еніп, дауысыз ғана сыр шертеді.

Ағаштардың әр жапырағы, табиғаттың алтынмен апталған хаты секілді. Олар бір-бірлеп жерге қалықтап түскенде, уақыттың дауысыз ағысын сезесің. Жапырақтардың әлсіз қимылы кейде әлсін-әлсін әндей күмбірлесе, кейде жүрекке қоңыр мұң сыйлағандай болады. Бірақ сол мұңның да өз жылуы бар, күздің қоңыр мелодиясы адамды бір сәтке тоқтатып, өткенге ой жүгіртуге шақырады.

Күзгі аспан да өзгеше. Күн сәулесі бұлт арасынан жылт етіп, бір сәтке айналаны алтын түске малындырғанда, табиғат тұтас диаграммадай құлпырып шыға келеді. Алыстан тізілген құстар керуені жылы жаққа бет алғанда, аспанның өзі қимастықпен қарағандай. Қанатын қаққан әр құс, мезгілдің ауысқанын, өмірдің үзіліссіз жылжып бара жатқанын білдіретін ұмытылмас хабаршы.

Күздің жаңбырында да бір нәзік әуен бар. Тамшылар терезеге тықылдағанда, жанды әлдебір белгісіз сағыныш билейді. Бірақ сол сағыныш адамға ауырлық емес, керісінше жүректі жұмсартатын, сезімді тереңдететін жұмсақ үн сияқты. Жаңбыр иісі жерге ғана емес, адамға да тыныштық сыйлайды.

Ауыл күзінде тіршілік тіпті өзгеше. Қызу еңбек, жиылған өнімнің иісі, қоңыр тартқан егін даласы, бәрі бір-бір сурет, бір-бір әуен. Табиғат та, адам да күзде байсалды тыныс алып, алдағы ұзақ қысқа жайлап дайындалып жатқандай. Бірақ осы дайындықтың өзінде жарасым бар, бір үйлесім бар.

Күз, адамға бір сәт өзімен сырласуға мүмкіндік беретін ерекше мезгіл. Қызарып батқан күннің соңғы сәулесімен бірге жан дүниеңде де бір жарық пайда болады. Бұл мезгіл адамға сабырды, ойды, ал кейде кішкентай болса да үмітті сыйлайды. Күздің тыныштығында талай арманмен бетпе-бет келесің, талай ойды қайта күтіп шығасың.

Сондықтан күз, тек жылдың бір бөлігі емес. Ол, адамның жан әлемін тәрбиелейтін, жүректі жұмсартатын, ойды тереңдететін тылсым мезет. Сары жапыраққа толы бұл қоңыр шақ әркімнің жүрегінде өз сезімін, өз құпиясын қалдырып кетеді.

Автор: Оразбай Сарыбаев 

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз: