Өлең, жыр, ақындар

Данышпанның ақылы

Баяғыда бір кедей өмір сүріпті. Ол қанша тырбанса да, жарлылықтан құтыла алмаған көрінеді. Әбден зығырданы қайнаған кедей бір данышпаннан ақыл сұрай барыпты.

— Уа, тақсыр, сізге бір өтінішім бар еді. Жоқшылықтан әбден қажыдым, не әрекет етсем де бірім екі болмайды. Бұл қалай не кеңес бересіз?

Данышпан оған үйленуге кеңес беріпті.

— Мұныңыз қалай, тақсыр, ішерге ас, киерге киім таба алмай жүргенде, үйлену менің немді алған? — деп безек қағады кедей.

Данышпан оны егіндікке ертіп барып, пісіп тұрған бидайды оң қолымен ғана (сол қолын тигізбей) оруға бұйырады да:

— Орғаныңды бір жерге жия бер, — деп кетіп қалады. Сәлден соң қайтып келген Данышпан:

— Өндіре алмаспың ғой, бұл қалай? — дейді кедейге.

— Сыңар қолмен қиын екен тақсыр.

— Ендеше, қос қолдап өріп көрші.

Қос қолдап орған кедей жұмысты өндіріп тастайды.

— Есіңде болсын, жігітім, — дейді данышпан, — оң қол — ер, сол қол — әйел. «Бас екеу болмай, мал екеу болмайды». Әйелің өзіңе сүйеніш, ақылшы, жәрдемші болса, кедейшіліктен де құтыласың, — деп әлгі жігітке өз ақылын айтыпты.


Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:

Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз