Бұлғақ тентек пен Қамбар төре

Қамбар төре аңнан қайтып келе жатса, астында шабан торысы бар, бір адам келе жатыр. Ол — Бұлғақ деген тентек еді. Ол келіп Қамбар төреге сәлем береді. Екеуі амандасып болған соң

Қамбар:

— Кімсің? — деді.

— Бұлғақпын.

— Қайда барасың?

— Қамбар төреге барамын.

— Не жұмыспен?

— Мырза деп естідім, ат мініп, шапан киіп қайтайын деп келемін.

— Қамбар ат, шапан бермесе, қайтер едің?

— Берсе де енесін ұрайын, бермесе де енесін ұрайын, — деді.

— Жарайды, Қамбардың ауылы — анау, бара беріңіз, — деп, өзі бұрылып кетіп, басқа жақпен үйіне келіп, аңшылық киімін тастап, хан киімін киіп алады.

Ертеңіне Бұлғақты алдырып, көрмеген кісідей жөн сұрап:

— Не жұмыспен келдің? — деді.

— Қамбар деген атағыңызды естіп, сәлем беріп, ат мініп, шапан киіп қайтайын деп келдім.

— Ат мінгізіп, шапан кигізсем, қайтер едің, бермесем, қайтер едің, — деді.

Бұлғақ:

— Берсең де кешегім, бермесең де кешегім, — деген екен.

Сонда Қамбар:

— Шын батыр, ер екенсің, — деп ат-шапан беріп қайтарыпты.