Өлең, жыр, ақындар

Саади Ширази

Муслихаддин Әбу Мұхаммед Абдуллах ибн-Мушрифаддин, Саади Ширази (1203 — 10 ж. ш., Шираз қаласы — 9.12.1292, сонда) — парсы-тәжік әдебиетінің классигі. Шираз қаласында дін қызметкерінің отбасында өмірге келген. Саади 13 жасында әкесінен айырылып, өмір тауқыметін ерте тартқан. Бағдадқа келіп, Низамия медресесінде оқыды, кейін Мустанмирияда білім алды


Нақыл сөздері

— Сіз даналықты кімнен үйрендіңіз? — деп сұрапты? Ұлықпаннан.
— Соқырдан. Ол аяғын қоятын жерді байқап алмай қозғалмайды емес пе.

Ілмектер: соқыр, даналық, нақыл, афоризм, қанатты сөздер, аяқ Саади Ширази

Алтыны бар кісі айқайламайды.

Ілмектер: алтын, кісі Саади Ширази

Еңбексіз ғалым — жеміссіз ағаш секілді.

Ілмектер: еңбек, ғалым Саади Ширази

Ерлік қолдың күші де, семсерді сілтей білу өнері де емес, ерлік — өзіне-өзі ие болып, әділ болу.

Ілмектер: ерлік, әділдік Саади Ширази

Ғылымды үйреніп, оны өмірге қолданбаған кісі — жерін айдап, дәнін сеппеген адамға ұқсас.

Ілмектер: ғылым, өмір Саади Ширази

Ең қиын үш нәрсе: Сыр сақтау, қорлықтарды ұмыту және уақытты дұрыс пайдалану.

Ілмектер: қиын, сақтау, ұмыту, уақыт Саади Ширази

Көз - Құдайдың құдіреті мен өнерін көру үшін берілген, дос-жардың айыбын көру үшін емес.

Ілмектер: дос, өнеге Саади Ширази

Қарап көріңіз