Өлең, жыр, ақындар

Мыс салт атты

  • 25.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1443
Жер шауып, болмайтындай бұл түгесіп,
Атының омырауы бұлтты кесіп,
Сан озып ғасыр бұдан, бұл ғасырдан
Кетсе де, төзу білмей тұр сіресіп.
Өзінің заулап тұрған заманында
Россияны жетектеген адам бұл да.
Жыландай белі үзілген беттей алмай,
Тұлпардың тағдыр жатыр табанында.
Аспанға өр кеудесі шалқақтаған,
Жортуыл аласұрып, жай таппаған,
Арасын көк пен жердің жалғаймын деп,
Келеді әлі шауып салт атты адам.
Осынау уақыт-тұлпар жалында ойнап,
Жүйрік ой, шапшаң шабыт, қалың қайрат,
Орыстың өз жүрегі жүйткігендей
Ұмтылып болашаққа, жаны жайнап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбу Сәрсенбаев

  • 0
  • 0

Әбекең мен көргенде қырық жаста,
Ол кезде екі кездің нұры басқа.
Па, шіркін, қылшылдаған семсер еді
Дәті жоқ қынабынан сурылмасқа.

Толық

Қажымұқан

  • 0
  • 1

Мүлде сирек көк шөбі құба жонда,
Мүлде сирек бір қазақ жатыр ұйықтап.
Айтарсың - деп кейінгі сұрағанға
Беріп кеткен тарихқа атын мықтап.

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Қарап көріңіз