Жеті Шынар яки Феруза
- 0
- 0
Әлдеқанша ғасыр өтті
Сыйлағалы жер-мырза,
Сендей қызды қасіретті,
Қасиетті, Феруза!
Астанаға сәлем де
Аттанарда ауылданҚарап едім әжеме:
─ Қош тұр, ұлым, бар жылдам,
Астанаға сәлем де! —
Деді ол, күлді кей кісі,
— Үлкен адам бала енді!
Ұлы мұнда, әжесі
Кімге айтып тұр сәлемді!
— Астана да ана ғой,
Сәлем айтпан мен нағып?
Осы біздің балларды
Жатқан жоқ па сол бағып?!
— Дұрыс, дұрыс, — десті жұрт
Күліп тұрған әуелде,
Тұрды қос сөз естіліп:
«Астанаға сәлем де!»
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Тайырды тағы да еске алу
- 0
- 0
Қойылды бір ат көшеге,
Шықты бір өлең кеше де, –
Осының бәрі –
«Бұл қалай?» - деген сұрақтың
Тас қоршауда көкорай
- 0
- 0
Қоршай салған сұрғылт тас,
Ортасында діңгегі.
Тарих әсте ұмытпас
Қалған бұл да бір белгі.
Нұргүл Құмарбек
Өте керемет. Бұл жерден іздегеніңді өте, тез табасын.