Біздің заң
- 0
- 0
Санаға білім нұрларын
Жинасақ күнде бәріміз,
Түсінсек өмір сырларын,—
Ол біздің өсу заңымыз.
Қалпақ
Шеткі көше... Тротуар үстінде,Жалғыз маса жатыр қалпақ ішінде.
Көшедегі кірлі таңба секілді
Сол бір қалпақ жалт қараған кісіге.
Әлде күндіз, әлде түнде, әлде кеш,
Қашан қалды?.. Қалпақ тілсіз ләм демес.
Қанша сыйлы болса дағы бас киім,
Көңілі түсіп көтермейді пәнде де еш!
Иесі тек құлазыған қалпақтың —
Жатыр маса, — қарайды оған жалпақ күн.
Кең көшеде қалған сарқыт секілді.
Қашанғы бір қонағынан қабақтың.
Қайда иесі? Қайда сол жан жалаң бас?
Қалған пенде ар-ұяттан жалаңаш?
Жатыр ма әлде ұқсап мына масаға
Бір түкпірде шаң-топырақ аралас?..
Түс суытар оны көріп жұрт өңге,
Елестейді дәл қасынан өткенде:
Стаканның, түбіне сап, уыстап
Қасиетін жұтып қойған бір пенде.
1955 жыл
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дүңк, дүңк еткен
- 0
- 0
Дүңк, дүңк еткен катерлер
Дүрсіл қаққан жүрек пе?
Тіршілікті әкелер
Мынау шалғай түбекке.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Димаш
Керемет өлең! -
Нұлан
осындай ертегілер ұнайды -
Арайлым
қызық ертегі екен -
Сезім
Детский екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі