Ел-жұрт
- 0
- 0
Жел екпінін маған берсе табиғат,
маған берсе судың күшін табиғат,
жаңғырығын берсе жақпар-таулардың,
даладай ғып кеңдік берсе табиғат;
Түйсігі бар тастың да...
Түйсігі бар тастың да,Тас та кейде жұлқынар...
Мына қабақ астында
Көшкен елдің жұрты бар.
Анау емен түбінде
Қурап, ұшып, үгілген
Жапырақ бар бүгінде –
Жүгірме, жел, жүгірме!
Түнгі аспанның өрінде
Жұлдыз дейміз жанғандар –
Ақыл, ойдың төрінде
Ардақталған арман бар.
Сонау күннің көзінде
Төгілмеген жалын бар.
Мына жердің өзінде
Бәрі де бар – алыңдар!
Қайрат, шыдам, ұстам бар,
Салмақталған сабыр бар –
Таңдап бірін ұстаңдар,
Іздеңдер де табыңдар.
Анау таудың басына
Қарашы, бұлт тиюін.
Бұлттар, бұлттар жасырма
Табиғаттың биігін...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Уақыт-қонақ
- 0
- 0
Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.
Нұргүл
Өте жақсы сайт екен.Үлкен рахмет! Іздеген өлеңдерімді түгел таптым. Шығармашылық табыс тілеймін!