Өлең, жыр, ақындар

Ескерткішке

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2703
Сен ғана үнсіз бұл аспанның астында,
Үнсізсің сен, үнсізсің ғой, тас тұлға.
Көп қараумен, жыл легіне – тасқынға
Қартайдың ба, әлде әлі, жассың ба?

Не қарайсың, нені ұғады өз басың,
Өз өмірің, өз дәуренің озғасын.
Сұп-суық тас жанарыңның ұшында
Қайнап-қайнап қатып қапты-ау көз жасың...

Екі-үш ғасыр беріледі пендеге
Бұл заманда, тез өлмекші ер неге?!
Бұзылар ед тас көңілің талқан боп,
Бұл жүректі салып көрсең кеудеңе...

Ажал сені әрі тартты – бермедік,
Табаныңды жапсырдық та жерге нық.
Осыған-ақ риза бол, тұлғаңды
Туған жердің алақанымен тербедік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, ғажайып!...

  • 0
  • 0

О, ғажайып!
Мына күннің қызуына жылынып,
Көкірегімде көбейеді күннен-күнге бұл үміт.
Сол бір үміт Отаныма сүйене кеп туады,

Толық

Күйе

  • 0
  • 0

Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.

Толық

Талай күзде, көктемде

  • 0
  • 0

Талай күзде, көктемде
көзің болды байпақтай:
Тасып бір тасып кеткенде
құятұғын сай таппай.

Толық

Қарап көріңіз