Өлең, жыр, ақындар

Дымқыл жапырақ майыстырып талды иіп...

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1839
Дымқыл жапырақ майыстырып талды иіп,
Жасыл бұта бір-бірінен сәл биік,
Бөбектері секілді осы көктемнің,
Көктем, көктем... тал басына қалды ұйып.
Көктем әкеп гүл букетін салды үйіп,
Қақсып қалған тамырларға қан құйып.
Байғұс ара шырын іздеп шарқ ұрды,
Тіршіліктің таңдайы үшін бал жиып.
Ду-ду етіп гүлден-гүлге көшеді,
Тәттілерге ауыз неткен өш еді –
Өздері жеп бітірер ед жиғанын,
Бал екенін білмей жүр ғой деседі.
Оу, аралар, неткен ғана өжетсің!!
Өз нәпсіңді жүрсің бе әлде тежеп шын?
Өмір бойы араға ұқсап бал жинап,
Өзің оны сезбегенге не жетсін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қошалақ құмында

  • 0
  • 0

Кетіп жатты сары дала, кетіп жатты,
сұлы дәнін саршұнақ шекіп жатты.
Мына маңай не дейді-ай: қурай даусы
маңырағаны секілді жетім лақтың.

Толық

Өмірбаян

  • 0
  • 0

Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.

Толық

Кештіғұрым ескенде тау самалы

  • 0
  • 0

Кештіғұрым ескенде тау самалы
менің жаным ғажап бір ән салады.
Ән саламын, сүйгелі бір сұлуды,
бір сұлуды сағынып аңсағалы.

Толық

Қарап көріңіз