Өлең, жыр, ақындар

Дымқыл жапырақ майыстырып талды иіп...

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1793
Дымқыл жапырақ майыстырып талды иіп,
Жасыл бұта бір-бірінен сәл биік,
Бөбектері секілді осы көктемнің,
Көктем, көктем... тал басына қалды ұйып.
Көктем әкеп гүл букетін салды үйіп,
Қақсып қалған тамырларға қан құйып.
Байғұс ара шырын іздеп шарқ ұрды,
Тіршіліктің таңдайы үшін бал жиып.
Ду-ду етіп гүлден-гүлге көшеді,
Тәттілерге ауыз неткен өш еді –
Өздері жеп бітірер ед жиғанын,
Бал екенін білмей жүр ғой деседі.
Оу, аралар, неткен ғана өжетсің!!
Өз нәпсіңді жүрсің бе әлде тежеп шын?
Өмір бойы араға ұқсап бал жинап,
Өзің оны сезбегенге не жетсін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алыста мұнарланған тау шыңдары...

  • 0
  • 0

Алыста мұнарланған тау шыңдары,
Ойларым сен туралы таусылмады...
(Таусылмас арманыма, тауларыма
Келемін естірте алмай даусымды әлі.)

Толық

Жайық жағасында

  • 0
  • 0

Ақ Жайық жарға бас ұрып,
Асығып кейін қайтады.
Толқынды толқын асырып,
Жасырып сырлар айтады.

Толық

Боз торғай бұтаға паналап...

  • 0
  • 0

Боз торғай бұтаға паналап –
Майысып көтерді бір шыбық.
Ішімнен етемін қанағат,
Осын-ау көркіңе, тіршілік!

Толық

Қарап көріңіз