Өлең, жыр, ақындар

Мен

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1054
Елім барда еңсесі жығылмаған,
Тілім барда кеудемде жалындаған.
Туған елдің күмбірлер үні болмай,
Бауырым-ау, қалайша тыным табам.
Ұрпақ үшін көтеріп небір жүккті,
Сыйға тартқан мәңгілік жылулықты.
Тасқа жазған жырынан бабалардың,
Іздеп келем көз ілмей ұлылықты.
Бастан кешкен қиямет сан азабын,
Көктей көктен жаралған нар қазағым.
Шуақтарын кеудеме құйып алып,
Рухтармен сырласып жыр жазамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соғыстың алғашқы күні

  • 0
  • 0

Таң жаңа қылаңытқан мезгіл еді,
Сағат төрт – жау сұмдығын сездіргені.
Ұйқыда тыныш жатқан заставаны,
Зеңбірек оғыменен езгіледі.

Толық

Өтежан Нұрғалиев

  • 0
  • 0

Бөлек біткен жаратылыс күмбезі,
Ақындардың ақыны еді ол өзі.
Сыймай кетті кең дүние тар болып,
Әділетсіздікке шоқтай жанып өзегі.

Толық

Дүйсеке ата үні

  • 0
  • 0

Мынау мешіт ұрпақ үшін салғанбыз,
Құшағында ғалымдардан қалған із.
Талай сансыз қарылғаштар ұшты одан,
Болмау үшін болашақта қорғансыз.

Толық

Қарап көріңіз