Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1844
Көрмеген соң көсеуге де таң қалып,
Көп ұмтылдым биіктерге қарманып.
Әке сенмен бірге кеткен бақытты,
Мына өмірден көп іздедім сандалып.

Сақтадым көп айта бермей елге сыр,
Өзің жоқсың портіретің төрде тұр.
Жұрт көзіне қайсар болып көрінем,
Оңашада төккен жасым көл-көсір.

Жібек көңіл ширатылды желінді,
Жемір уақыт жалмап бітті, жоқ үлгі.
Сені құдай бір күнде алып кеткен соң,
Бетегенің бәрі тау боп көрінді…

Бұл күйімді білер кімдер, білмес кім?
Қай пендеге тұрақтапты бұл бес күн.
Жылы жүзбен күле қарап өткеннің,
Барлығына қарыздар боп күн кештім….

Ағып келіп тоқтап тұнған көлдеймін,
Соғып барып тына қалған желдеймін.
Ағындауым асау шабыт шығар сол,
Тоқтайтыным- сенсіз тірлік, сенбеймін.

Біреу бар ма өмір дейтін жолды ұққан?
Біреуге бақ, біреулерге ол мыстан.
Сағынбаймын келмейтұғын болған соң,
Шарасызбын…
Жылайтыным сондықтан!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астанам

  • 0
  • 0

Есімің жатқа күйік болғаны үшін,
Бәйтерегіңнің биік болғаны үшін.
Табанға бізді таптағысы келген,
Зұлымның жолы тұйық болғаны үшін,

Толық

Жұлдыз жанар

  • 0
  • 0

Жұлдыз жанар сөнбеген алаулаған,
Көп телміріп шалғайға талаураған.
Маған ұқсас адамдар бар шығар-ау,
Саған ғана ұқсайтын санаулы адам.

Толық

Көш көрем

  • 0
  • 0

Қалғандығын сезбегендей көктем кеп,
Сары орамал тағып жүрмін, шешкем жоқ.
Сағыныш деп аталатын құбылыс,
Сенің бізде өкпең жоқ!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер