Үйтас

Құлазып Үйтас елсізде,
Талайғы сырды қозғайды.
Көрген қызық жас кезде,
Өмір де ойдан тозбайды.
Бір сырды еске түсірсем,
Сан сырым сонан қозғайды.
Қанша қызық кешірсем,
Жас күннен бірі озбайды.
Толықсып туып алтын ай
Арқаның әсем түнінде,
Назданып күліп сәулетай,
Еркелік наз бар үнінде.
Келмеп пе еді өзі іздеп
Уәделі сайға аулаққа,
"Именіп едім күндіз тек"
Деп бір қарап жан-жаққа.
Жан балқып, ләззат алысқан,
Жалынды сол бір кештерім.
Құйқылжып жетіп алыстан,
Таң самалы ескенін.
Ұмытқан жоқ есімде
Үйтастың кербез жазығы.
Дегендей жүрсін есінде,
Сырының болып азығы.
Бүгін де маған жұмбақ сай,
Көзіме оттай басылдың,
Тұр ма әлде тосып сәулетай,
Жоқ әлде менен жасырдың?
Талай жылдар өткізіп
Тағы бүгін бір келдім,
Тұрғандай сезем жеткізіп
Самалы есіп сол желдің.
Желден басқа тілдесер,
Үйтаста онда ел де жоқ,
Оларды айтып сыр шешер
Қиялдың тілі менде жоқ.
Қала бердің құлазып,
Үйтастың сұлу биігі,
Алыстап барам көз жазып,
Ойымда сағыныш түйіні.
Бір сәтке неге келмейді,
Шіркін, сол бір жас күндер,
Жүрекке неге кірмейді,
Құлақтан сол бір жақсы үндер?
Қатпар - қатпар өткен күн,
Артымда қалған бел-белес,
Сақталған сонан құлақта үн,
Көңілде қалған көп елес.
Сол бір үн заман үніндей
Самсаттың үміт, ойымды,
Шатырмақ күздің күніндей
Жылытасың бір сәт бойымды.

1943

---