Өлең, жыр, ақындар

Өлең екеуміз

  • 18.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1420
Әнуарбекке

Жалтармай сөз айтқанмен түнге тура,
Зарыңды ұқтырып көр күлбет ұлға.
Басында бабалардың жанған шырақ,
Болармыз, байғұс өлең, кімге тұлға?!
Сүрмедей кірпіктерін қыз бояйтын,
Ай нұры біз жүретін із ғой айқын.
Адасқан ай астында жұртты аяймыз,
Жалғанда жан жоқ, бірақ, бізді аяйтын.
Сиқырлы суреттер дәнін жарып,
Тамады қауырсыннан лағыл жарық,
Жүрекке жұмақ нұры сау еткенде,
Жанары санамыздың сағымданып.
Сол нұрды мұлғын түспен бояр тұман,
Сонда да адаспайды сой антынан.
Жағамыз тастан қара түнге жарық,
Шық лаулап көзімізде ой аңқыған.
Күлбет ұл мүрде түнге барады еріп,
Соңында сағым сөніп, самал өліп.
Топастық түрмесінде тұтқындардың,
Қазанын қайнатады қара көбік.
Ұғылмас ұл түгілі ұлтымызға,
Басылған бір таңба бар тұрқымызда.
Алқымын тас қара түн езгілеген,
Бір шырақ қалар жанып құлпымызда.
Кірпіктен үзілгенде жанға моншақ, беу,
Өлең, күткем сені алдан аңсап.
Арман не, түнде жыры тентіреткен,
Жолына бір баланын шам жаға алсақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақстан бар ма екен?..

  • 0
  • 1

Тіршілігі, тынысы, Асланы өңге,
Қазақстан бар ма екен басқа жерде?
Қазанымның кірпігін ашып тастап,
Шымыр-шымыр қайнайды жас тереңде.

Толық

Түнгі қиял

  • 0
  • 0

Иелік етіп тұрғанда қара түн даламда,
Қап-қара сұлулық жайғанда қанатын ғаламға,
Сапарға шықса боз атпен бозбала-ғашық,
Тыныштық даусын шу дүние жаңа тыңдағанда.

Толық

Алматы. Торығу

  • 0
  • 0

Көптен бері естімей сыңғырын жырдың,
Алматыға сия алмай шыңғырып жүрмін.
Қай жаққа кеткен баяғы бұла дауысым?
Төмендеген бе, биіктен құламау үшін?..

Толық

Қарап көріңіз